Cerrahi anestezi öyküsü nispeten kısadır - ilk anestezi, dietil eter, 19. yüzyılın ortalarında kullanılmıştır. Bazen etil eter veya basitçe eter denirdi. Bu bileşik, o zaman tıbbi uygulamaya kesinlikle hoş bir katkı olsa da, anestezi olarak terkedilmiştir, çünkü birkaç tatsız ve bazı durumlarda hayatı tehdit edici yan etkileri vardır. Modern anestezikler, daha az yan etki ile anestezi sağlarlar.
Bulantı
eter anestezisine bağlı sıkıntılı yan etkilerden biri mide bulantısıdır. "New England Tıp Dergisi" nde yayınlanan 1969 tarihli bir makalede, Dr. H. Amsden, eterle anestezi uygulanan hastalarda bulantı nedenini belirlemek için yapılan bir çalışmanın sonuçlarını bildirmektedir. Bulgularında eterin, mideye mukus salgılanmasını çarpıcı şekilde artırdığı, bu nedenle anestezi sonrası mide bulantısı ve genellikle kusma hissine yol açtığını belirtti. Amsden ayrıca hastaların ameliyattan birkaç gün sonra ağızda eter tadı yaşadığını ve hem mide bulantısı hem de eterin tadı nedeniyle yeme ve içmeyi zor bulduklarını belirtiyor.
Organ Belirtileri
Eter anestezikleri kısmen karaciğer ve böbrekleri etkileyen eterin toksik yapısından dolayı vücut organları üzerinde oldukça zordur. "Kraliyet Tıp Derneği Bildirileri" dergisindeki 1993 tarihli bir makalede Dr. R. Minnitt, eter anestezisinin tipik olarak kan şekeri ve kan basıncının düşmesine yol açtığını belirtti. Artan kan şekeri, kandan şeker alan hücrelere indirgenmiş pankreas sinyallerinin ve şekerin kana karışması için hücrelere verilen sinyallerin artması sonucu görünmektedir. Bu, ketozis olarak ortaya çıkan hücresel enerji açlığı semptomlarına yol açabilir. Minnitt, önemli ketoz semptomları veya hücresel açlık belirtileri olan eter anestezisinden çıkan hastaların bir insülin atışından faydalandıklarını belirtiyor.
Ölüm
Eter anestezisine bağlı tehlikelerin en ciddi olanı ölümdür. . Nüfusun yüzde 50'sinde ölüm üreten LD50 veya eter dozu, bilinci yeterince azaltmak için gereken eter dozundan sadece biraz daha yüksek olduğundan, birçok hasta tıbbi tedavi sırasında yanlışlıkla aşırı miktarda eter dozuna maruz kalmıştır. "New England Tıp Dergisi" nde yayınlanan 1896 makalesinde, Dr. Edgar Garceau eter anestezisinin tehlikelerini tartışıyor ve birçok hastanın, anesteziden ortaya çıkan ilacı uygularken ölüme o kadar yaklaştığını not ediyor. zihinsel bir saldırganlık ve uyandırmak oldukça zordu.