- Bireysel tatmin ve mutluluk: Yeni ahlak, geleneksel görev, zorunluluk ve sosyal uygunluk yerine bireysel tatmin ve mutluluğun önemini vurguladı. Bu değişim kısmen bireyciliğin yükselişi ve geleneksel dini otoritenin gerilemesinden kaynaklandı.
- Kişisel özgürlük ve özerklik: Yeni ahlak aynı zamanda kişinin kendi seçimlerini ve kararlarını verme özgürlüğü de dahil olmak üzere kişisel özgürlük ve özerkliğin önemini vurguladı. Bu vurgu, birçok geleneksel toplumda yaygın olan baskıcı sosyal normlara ve kısıtlamalara bir tepkiydi.
- Eşitlik ve sosyal adalet: Yeni ahlak aynı zamanda ırk, cinsiyet, sınıf veya diğer sosyal faktörlere dayalı ayrımcılığın ortadan kaldırılması da dahil olmak üzere daha fazla eşitlik ve sosyal adalet çağrısında bulundu. Bu çağrı kısmen sivil haklar hareketi ve kadın hareketi gibi toplumsal hareketlerin yükselişinden kaynaklandı.
- Çevreye ve hayvanlara saygı: Yeni ahlak aynı zamanda çevreye ve hayvanlara saygının önemini de vurguluyordu. Bu vurgu, insan faaliyetinin doğal dünya üzerindeki olumsuz etkilerine ilişkin artan farkındalığa bir yanıttı.
Genel olarak yeni ahlak, birçok toplumda değer ve inançlarda meydana gelen temel değişimi yansıtıyordu. Bu, geleneksel görev, yükümlülük ve uygunluk odağından daha bireysel, eşitlikçi ve çevreye duyarlı bir dünya görüşüne doğru bir hareketti.