Bir kişiyle "konuşan" vicdan kavramı, genellikle kişinin düşüncelerini, duygularını ve eylemlerini yönlendiren içsel ahlaki pusulasının metaforik bir temsili olarak anlaşılır. Vicdan, kelimenin tam anlamıyla insanın kafasında ayrı bir ses gibi konuşmaz; bunun yerine, kararları etkileyebilen ve kişinin doğru ve yanlış algılarına dayalı olarak suçluluk, gurur veya ahlak duygularına yol açabilen içselleştirilmiş etik ilkelere atıfta bulunur. İnsanlar etik seçimleri çevreleyen iç gözlemsel düşüncelerini tanımlamak için metaforik bir dil kullanabilirler.