1. Doğru Zamanı Seçin: Konuşmak için sakin ve rahat bir an bekleyin. Stres veya çatışma zamanlarında bu konuyu gündeme getirmekten kaçının.
2. Empati ile açın: Onlara olan sevginizi ve endişenizi ifade ederek başlayın. Yargılayıcı değil, şefkatli bir yerden geldiğinizi bilmelerini sağlayın.
3. "Ben" İfadelerini kullanın: Gözlemlerinizi davranışlarının sizi nasıl etkilediğine göre çerçeveleyin. Örneğin, "Bazı ruh hali değişiklikleri fark ettim..." demek, "Sen bipolarsın" demekten daha etkilidir.
4. Örnekler Sağlayın: Sizi endişelendiren değişken ruh halleri veya davranışlarının belirli örneklerini paylaşın.
5. Desteğinizi Sunun: Yanlarında olduğunuzu ve ihtiyaç halinde yardım arama konusunda onları desteklemeye istekli olduğunuzu bilmelerini sağlayın. Terapi, destek grupları ve yardım hatları gibi kaynaklardan bahsedin.
6. Duygularını Doğrulayın: Savunmaya geçmiş hissedebilirler, dolayısıyla duygularını doğrulayın ve eylemlerinin sizi etkilediğini fark etmeyebileceklerini kabul edin.
7. Onlara Güven Verin: Onlara bipolar bozukluğun uygun tedaviyle yönetilebileceğini ve amacın herkesin genel refahını iyileştirmek olduğunu hatırlatın.
8. Sakin Olun: Konuşma boyunca sakin ve sakin kalın. Duygusal veya çatışmacı olmaktan kaçının.
9. Onlara Eşlik Etme Teklifi: Yardım aramaya açıksa, değerlendirme ve tanı için bir ruh sağlığı uzmanına eşlik etmeyi teklif edin.
10. Sabırlı Olun: Durumlarını hemen kabul etmeyebileceklerini veya tanıyamayabileceklerini unutmamak önemlidir.
Bipolar bozukluğu teşhis etmenin veya tedavi etmenin sizin sorumluluğunuz olmadığını unutmamak önemlidir. Göreviniz endişelerinizi dile getirmek ve ebeveynlerinize, eğer açıksa, profesyonel yardım arama konusunda destek olmaktır.