* Hijyen ve sanitasyondaki iyileştirmeler. 14. yüzyılın başlarında, Avrupa'daki insanlar hijyen ve sanitasyonu iyileştirmek için daha fazla adım atmaya başladı. Bu adımlar, ellerini daha sık yıkamak, sabun kullanmayı ve evlerini ve sokaklarını daha düzenli olarak temizlemeyi içeriyordu. Bu önlemler veba basilinin iletiminin azaltılmasına yardımcı oldu.
* bağışıklığın gelişimi. Zamanla, veba hayatta kalan insanlar ona bağışıklık geliştirdiler. Bu bağışıklık onları hastalığın gelecekteki salgınlarından korumaya yardımcı oldu.
* Sıçan popülasyonunun düşüşü. Veba Bacillus sıçanlar tarafından taşınır, bu nedenle sıçan popülasyonunun düşüşü hastalığın bulaşmasının azaltılmasına yardımcı oldu. Sıçan popülasyonundaki düşüş, sıçan zehirinin kullanımı ve kedilerin yayılması da dahil olmak üzere bir dizi faktörden kaynaklanmış olabilir.
* İklimdeki değişiklikler. Bazı tarihçiler, iklimdeki değişikliklerin siyah vebanın düşüşünde de rol oynamış olabileceğine inanıyorlar. Veba Bacillus sıcak, nemli koşullarda gelişir. Bununla birlikte, 14. yüzyıl boyunca Avrupa, daha serin, daha kuru hava durumu yaşadı. Bu koşullar veba Bacillus için daha az elverişliydi ve yayılmasını yavaşlatmaya yardımcı olabilirdi.
Siyah vebanın 14. yüzyıldan sonra tamamen kaybolmadığını belirtmek önemlidir. Birkaç yüz yıl boyunca Avrupa ve Asya genelinde salgınlarda patlamaya devam etti. Bununla birlikte, salgınlar asla ilk pandemi kadar şiddetli değildi ve hastalık sonunda çok daha az yaygınlaştı.