1. Ek :Virüs, epitelyal hücreleri, endotelyal hücreleri ve meninkslerdeki ve koroid pleksustaki bağışıklık hücrelerini içerebilen konakçı hücrelerin yüzeyindeki spesifik reseptörlere bağlanır.
2. Giriş :Bağlandıktan sonra virüs konakçı hücreye girer. Bu, virüsün türüne bağlı olarak farklı mekanizmalarla gerçekleşebilir. Enterovirüsler gibi bazı virüsler, spesifik reseptörlere bağlandıkları ve konakçı hücre zarı tarafından yutuldukları reseptör aracılı endositozu kullanır. Herpesvirüsler gibi diğerleri, hücreye girmek için konakçı hücre zarıyla füzyonu kullanır.
3. Kaplamanın açılması :Konakçı hücreye girdikten sonra virüs, viral genomunu (RNA veya DNA) sitoplazmaya salarak kabuğunu açar.
4. Çoğaltma :Viral genom, konakçı hücrenin mekanizması kullanılarak kopyalanır. RNA virüsleri, replikasyon için konakçı hücrenin RNA polimerazını kullanırken, DNA virüsleri kendi DNA polimerazını kodlar. Çoğaltma, viral genomun birden fazla kopyasını üretir.
5. Montaj :Yeni sentezlenen viral genomlar daha sonra yeni viral parçacıkları birleştirmek için kullanılır. Bu, viral proteinlerin sentezini ve bunların viral genomu çevreleyen kapsidler halinde birleştirilmesini içerir.
6. Sürüm :Olgun viral partiküller, konakçı hücre zarından tomurcuklanarak konakçı hücreden salınır. Bu sürece sıklıkla hücre lizizi (hücre yırtılması) eşlik eder ve çok sayıda viral partikül hücre dışı boşluğa salınır.
7. Yayılma :Salınan viral parçacıklar daha sonra yeni konakçı hücreleri enfekte edebilir, replikasyon döngüsünü tekrarlayabilir ve enfeksiyonun meninksler ve merkezi sinir sistemi içinde yayılmasına neden olabilir.
Viral menenjit replikasyonunun spesifik mekanizmalarının ve ayrıntılarının ilgili virüse bağlı olarak değişebileceğini belirtmekte fayda var.