Bu teoriye göre alkolizm, erken çocukluk deneyimlerinden ve gelişimin belirli psikoseksüel aşamalarındaki takıntılardan kaynaklanan bilinçdışı çatışmaların bir tezahürü olabilir.
Psikanalitik Kuram alkolizmin potansiyel gelişimini şöyle açıklıyor:
1. Oral Aşamada Sabitleme:
- Oral aşamada sabitlenen kişiler, karşılanmamış rahatlık ve beslenme ihtiyaçlarının yerine aşırı içki içmek yoluyla oral tatmin arayabilir.
2. Çözülmemiş Çatışmalar:
- Çocukluk çağı travmalarına bağlı çözülmemiş çatışmalar ya da karşılanmayan duygusal ihtiyaçlar, bireylerin alkolü bir kaçış yolu olarak kullanmasına ya da altta yatan psikolojik sıkıntıyla baş etmesine yol açabilir.
3. Savunma Mekanizmaları:
- Alkol kaygı, depresyon veya suçluluk gibi rahatsız edici duyguları yönetmek için bir savunma mekanizması olarak kullanılabilir. Duygusal rahatsızlığı geçici olarak azaltmaya yardımcı olur ancak alkole olan bağımlılığı güçlendirir.
4. Regresyon:
- Alkol tüketimi daha erken psikoseksüel aşamalara gerilemeye neden olabilir, bu da kontrol kaybına ve aşırı içki içme dahil dürtüsel davranışlara neden olabilir.
5. Kendini Cezalandırma:
- Bazı kişiler, altta yatan suçluluk veya yetersizlik duyguları nedeniyle bilinçsizce kendini cezalandırmanın bir biçimi olarak alkolizm gibi kendine zarar veren davranışlara girişebilirler.
6. Alkolik Ebeveynle Özdeşleşme:
- Bireyler, alkolik bir ebeveynle özdeşleşmenin bir yolu olarak veya ebeveyn ilişkileriyle ilgili çözülmemiş çatışmaları ifade etmenin bir yolu olarak alkolizm geliştirebilirler.
Psikanalitik Teori, alkolizmin daha derin psikolojik çatışmaların bir belirtisi olabileceğini ve altta yatan bu sorunların ele alınmasının etkili tedavi ve iyileşme için gerekli olduğunu öne sürmektedir.