1. Kalp: Dolaşım sisteminde akciğerler ve kalp birlikte çalışır. Akciğerler kalpten oksijeni alınmış kanı alır, oksijenle doyurur ve kalbe geri gönderir. Doğru akciğer fonksiyonu, kalbe ve vücudun geri kalanına yeterli miktarda oksijenli kan sağlanmasını sağlar.
2. Beyin: Beynin düzgün çalışması için sürekli bir oksijen kaynağına ihtiyacı vardır. Akciğerler yeterli oksijen sağlayamadığında beyin etkilenebilir ve kafa karışıklığı, yönelim bozukluğu ve bilinç kaybı gibi semptomlara yol açabilir.
3. Böbrekler: Akciğerler, böbrek fonksiyonu için çok önemli olan vücudun asit-baz dengesinin korunmasına yardımcı olur. Akciğerler karbondioksiti etkili bir şekilde uzaklaştıramazsa, solunum asidozuna yol açarak böbrek fonksiyonlarını ve elektrolit dengesizliklerini etkileyebilir.
4. Kemikler: Akciğerler kalsiyum homeostazisinde rol oynar. Kalsiyumun emilimi için gerekli olan D vitamini, güneş ışığı ile deride sentezlendikten sonra akciğerlerde aktive olur. Yeterli akciğer fonksiyonu, sağlıklı kemik yoğunluğunun korunmasına yardımcı olur.
5. Bağışıklık Sistemi: Akciğerler enfeksiyonlara karşı savunma sağlamak için bağışıklık sistemiyle etkileşime girer. Solunan havayı filtrelerler ve solunum yolundan giren patojenlere karşı koruma sağlayan özel bağışıklık hücreleri (alveoler makrofajlar) içerirler.
6. Dış Görünüm: Deri bazen akciğer sağlığı sorunlarını yansıtabilir. Örneğin, kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH) gibi bazı akciğer hastalıkları, kandaki düşük oksijen seviyelerine bağlı olarak ciltte mavimsi bir renk değişikliğine (siyanoz) neden olabilir.
7. Kas-İskelet Sistemi: Kronik hipoksemiye (düşük kan oksijen seviyeleri) neden olan şiddetli akciğer hastalıkları, kas dokularına oksijen tedarikinin azalması nedeniyle sonuçta kas kütlesinde değişikliklere ve zayıflığa yol açabilir.
Akciğer fonksiyonundaki değişiklikler veya kronik akciğer hastalıkları vücuttaki çeşitli organ ve sistemler üzerinde sistemik etkiler yaratabilir. Bu nedenle, akciğer rahatsızlıklarının kapsamlı bakımı ve yönetimi, genellikle etkilenen bireylerin genel sağlık ve refahını ele almak için farklı tıbbi uzmanlıklar arasında disiplinler arası işbirliğini gerektirir.