İlham (Nefes Alma):
1. Diyaframın Kasılması :Nefes aldığınızda diyafram kasılır ve düzleşerek aşağı, karın bölgesine doğru hareket eder. Bu hareket göğüs boşluğunun (göğüs boşluğu) hacmini arttırır.
2. Göğüs Boşluğunun Genişletilmesi :Diyafram kasılıp göğüs boşluğu genişledikçe, akciğerlerin içinde dışarıdaki atmosferik basınca göre daha düşük bir hava basıncı oluşur.
3. Hava İçeri Giriyor :Bu basınç farkı, havanın burun veya ağız yoluyla akciğerlere girmesine ve genişleyen akciğerlerin oksijenle dolmasına neden olur.
Ekspirasyon (Nefes Verme):
1. Diyaframın Gevşetilmesi :Nefes alındıktan sonra diyafram gevşer ve orijinal kubbe şekline geri döner. Bu göğüs boşluğunun hacmini azaltır.
2. Artan Hava Basıncı :Göğüs boşluğunun boyutu küçüldükçe akciğerlerin içindeki hava basıncı dışarıdaki atmosfer basıncından daha yüksek olur.
3. Hava Dışarı Atılır :Artan hava basıncı, havayı burun veya ağız yoluyla akciğerlerden dışarı çıkmaya zorlar ve hücresel solunumun atık ürünü olan karbondioksitin dışarı atılmasına neden olur.
Diyafragmatik kasılma ve gevşeme döngüsü yaşamımız boyunca devam ederek akciğerler ve kan dolaşımı arasındaki oksijen ve karbondioksit değişimini kolaylaştırır. Diyafram, verimli nefes almayı sağlamak için kaburgalar arasındaki interkostal kaslar gibi diğer solunum kaslarıyla koordineli olarak çalışır.