1. Azalan akciğer uyumu:Fibroz, akciğerlerin sertleşmesine ve daha az elastik olmasına neden olur. Bu akciğer kompliyansını azaltır, nefes almayı ve nefes vermeyi zorlaştırır.
2. Azalan gaz değişimi:Fibrozis akciğer dokularını ve interstisyumu kalınlaştırır, bu da alveoller boyunca oksijen ve karbon dioksitin difüzyonunu bozabilir. Bu, gaz değişiminin azalmasına yol açarak kan dolaşımında daha düşük oksijen seviyelerine ve daha yüksek karbondioksit seviyelerine neden olur.
3. Hava akışı sınırlaması:Fibroz, hava yollarında yara izi oluşmasına ve daralmasına neden olarak hava akışı sınırlamasına neden olabilir. Bu, nefes almayı daha da zorlaştırır ve nefes darlığına katkıda bulunur.
4. Akciğer genişlemesinin bozulması:Fibroz, akciğerlerin genişlemesini kısıtlayarak nefes alma sırasında içeri çekilebilecek hava miktarını sınırlandırır. Bu göğüste sıkışma ve nefes darlığı hissine neden olabilir.
5. Solunum kaslarının çalışmasının artması:Akciğer kompliansı azaldıkça ve hava akışı sınırlandıkça, solunum kasları artan solunum direncini yenmek için daha fazla çalışmak zorunda kalır. Bu artan iş yükü, solunum kaslarının yorulmasına neden olabilir ve solunum zorluklarını daha da kötüleştirebilir.
Genel olarak pulmoner fibroz, akciğer kompliyansını azaltarak, gaz değişimini bozarak, hava akışını sınırlayarak, akciğer genişlemesini kısıtlayarak ve solunum kas çalışmasını artırarak akciğer fonksiyonunu etkiler. Bu değişiklikler fibrozlu bireylerin rahat nefes almasını zorlaştırarak yaşam kalitelerini önemli ölçüde etkileyebilecek kronik solunum semptomlarına yol açar.