Rezidüel felcin nedenleri nöromüsküler bloke edici ajanların kendisi, hasta ve ameliyatla ilgili faktörlere bağlanabilir.
Rezidüel felce katkıda bulunabilecek hastayla ilgili faktörler şunlardır:
* Kritik hastalık: Ciddi hastalıkları veya sepsisi olan hastaların rezidüel felç yaşama olasılığı daha yüksektir.
* İleri yaş: Yaşlı hastalarda kas kütlesi azalmış olabilir, bu da onları rezidüel felce karşı daha duyarlı hale getirir.
* Obezite: Obez hastalarda nöromüsküler bloke edici ajanlara karşı duyarlılık artabilir.
* Elektrolit dengesizlikleri: Hipokalemi, hipermagnezemi ve hipokalseminin tümü rezidüel felç riskini artırabilir.
* Karaciğer veya böbrek yetmezliği: Karaciğer veya böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalar, nöromüsküler bloke edici ajanları metabolize etmede ve vücuttan atmada zorluk yaşayabilir, bu da rezidüel felç riskinin artmasına neden olabilir.
Ameliyatın kendisiyle ilgili, rezidüel felç riskini artırabilecek faktörler şunlardır:
* Ameliyat türü: Kasların önemli ölçüde geri çekilmesini veya manipülasyonunu içeren ameliyatların kalıcı felce neden olma olasılığı daha yüksektir.
* Ameliyat süresi: Daha uzun ameliyatlar artık felç riskini artırır.
* Birden fazla nöromüsküler bloke edici ajanın kullanımı: Ameliyat sırasında farklı nöromüsküler bloke edici ajanların kullanılması, rezidüel felç riskini artırabilir.
* Nöromüsküler bloke edici ajanların aşırı kullanımı: Nöromüsküler bloke edici ajanların önerilen dozundan fazla kullanılması rezidüel felç riskini artırır.
* Nöromüsküler blokajın hızla tersine çevrilmesi: Nöromüsküler blokajın çok hızlı bir şekilde tersine çevrilmesi, kalıcı felce yol açabilir.
Rezidüel nöromüsküler blokaj için aşağıdaki risk faktörleri belirlenmiştir:
* Uzun etkili nöromüsküler bloke edici ajanların kullanımı
* Uzamış ameliyat süresi
* Düşük vücut ısısı
* Hipokalemi
* Hipermagnezemi
* Nöromüsküler bozukluklar
* Kritik hastalık
* Obezite
* Karaciğer hastalığı
* Böbrek hastalığı
* İlaç etkileşimleri
Artık felç klinik öneme sahiptir çünkü aşağıdakilere yol açabilir:
* Solunum komplikasyonları: Solunum kaslarında kalan felç atelektaziye, zatürreye ve solunum yetmezliğine yol açabilir.
* Uzun süreli mekanik ventilasyon: Artık felç, mekanik ventilasyon ihtiyacını uzatabilir ve ventilatörle ilişkili pnömoni gibi komplikasyon riskini artırabilir.
* Düşme riskinin artması: Alt ekstremitelerde kalan felç, özellikle yaşlı hastalarda düşme riskini artırabilir.
* Mekanik ventilasyondan zor ayrılma: Solunum kaslarında kalan felç, hastaların mekanik ventilasyondan ayrılmasını zorlaştırabilir.
* Artan hastalık ve ölüm riski: Artık felç, cerrahi hastalarda morbidite ve mortalite riskini artırabilir.
Rezidüel felcin yönetimi şunları içerir:
* Önleme: Kısa etkili nöromüsküler bloke edici ajanların kullanılması, aşırı dozlardan kaçınılması ve nöromüsküler blokajın yeterli şekilde tersine çevrilmesinin sağlanması da dahil olmak üzere, rezidüel felç risk faktörlerinin en aza indirilmesi.
* Tedavi: Rezidüel felç mevcutsa neostigmin veya diğer asetilkolinesteraz inhibitörleri ile tedavi edilmelidir.
Artık felç, nöromüsküler blokajın potansiyel olarak ciddi bir komplikasyonudur. Artık felç için risk faktörlerinin farkında olmak ve oluşumunu en aza indirecek adımları atmak önemlidir. Artık felç, neostigmin veya diğer asetilkolinesteraz inhibitörleriyle etkili bir şekilde tedavi edilebilir.