1. Antikoagülanlar:
- Kan sulandırıcı olarak da adlandırılan antikoagülanlar PE tedavisinin temelini oluşturur.
- Kanın pıhtılaşma yeteneğine müdahale ederek, yeni pıhtıların yayılmasını veya oluşumunu önleyerek çalışırlar.
- Yaygın olarak kullanılan antikoagülanlar arasında heparin, varfarin, rivaroksaban, apixaban ve edoxaban bulunur.
2. Trombolitikler (Pıhtı Kırıcılar):
- Pıhtının büyük olduğu ve yaşamı tehdit eden ciddi PE vakalarında trombolitik ilaçlar kullanılabilir.
- Bu ilaçlar pıhtıyı bir arada tutan fibrin iplikçiklerini parçalayarak doğrudan pıhtıyı çözer.
- Trombolitikler intravenöz (IV) yolla uygulanır ve kanama komplikasyonu riski nedeniyle dikkatli kullanılmalıdır.
3. İnferior Vena Cava (IVC) Filtresi:
- IVC filtresi, kanı vücudun alt kısmından kalbe taşıyan büyük bir damar olan alt vena kavaya yerleştirilen küçük bir cihazdır.
- Filtre, bacaklardan veya leğen kemiğinden akciğerlere gidebilecek kan pıhtılarını yakalayarak bunların akciğerlere ulaşmasını engeller.
- IVC filtreleri genellikle antikoagülanların etkisiz veya kontrendike olduğu durumlarda kullanılır.
4. Cerrahi Embolektomi:
- Nadir durumlarda, PE'nin şiddetli semptomlara neden olması veya diğer tedavilerin başarısız olması durumunda cerrahi müdahale gerekli olabilir.
- Embolektomi, kan pıhtısının akciğerden cerrahi olarak çıkarılmasını içerir.
5. Destekleyici Bakım:
- Solunum etkileniyorsa oksijen seviyelerini iyileştirmeye yardımcı olmak için oksijen tedavisi sağlanabilir.
- Ağrı yönetimi ve kan basıncı ile kalp atış hızının izlenmesi, destekleyici bakımın temel unsurlarıdır.
- PE için bir risk faktörü olan derin ven trombozunu (DVT) önlemek için uzun süreli hareketsizlikten kaçınılmalıdır.
Akciğerdeki kan pıhtısına yönelik spesifik tedavi planı, pıhtının büyüklüğü, yeri ve şiddetinin yanı sıra altta yatan tıbbi durumlar ve bireyin genel sağlığı gibi çeşitli faktörlere bağlıdır. Ciddi komplikasyonları önlemek ve sonuçları iyileştirmek için tedavi derhal başlatılmalıdır.