Hipotermi sinir fonksiyonunu dolaylı olarak etkileyebilir. Örneğin şiddetli hipotermi, genel metabolik depresyona ve sinirler de dahil olmak üzere periferik dokulara kan akışının azalmasına yol açabilir. Bu, geçici sinir fonksiyon bozukluğuna ve etkilenen bölgelerde uyuşma, karıncalanma veya güçsüzlük gibi nöropatiye benzer semptomlara neden olabilir. Ancak vücut ısısı normale döndüğünde bu belirtiler genellikle düzelir.
Hipoterminin aksine, aşırı soğuk sıcaklıklara kronik olarak maruz kalmak bazı nöropatik rahatsızlıklara katkıda bulunabilir. Soğuk hava ve ani sıcaklık değişiklikleri, diyabetik nöropati veya periferik nöropati gibi önceden mevcut nöropatileri olan kişilerde semptomları şiddetlendirebilir. Bu alevlenmenin, soğuğun kan akışı, sinir iletim hızı ve iltihaplanma üzerindeki etkileri nedeniyle meydana geldiği düşünülmektedir.
Bu nedenle, hipoterminin kendisi doğrudan nöropati nedeni olmasa da ciddi vakalar, genel metabolik bozukluklara bağlı olarak geçici sinir fonksiyon bozukluğuna yol açabilir. Aşırı soğuk sıcaklıklara kronik maruz kalma, mevcut nöropatisi olan kişilerde semptomları kötüleştirebilir.