1. Vazodilatasyon ve Vazokonstriksiyon:
- Vazodilatasyon: Vücudun soğuması gerektiğinde derideki kan damarları genişler (genişler). Bu, cilt yüzeyine yakın kan akışını artırarak çevreye daha fazla ısının salınmasını sağlar.
- Vazokonstriksiyon: Tersine, vücut ısıyı korumaya ihtiyaç duyduğunda derideki kan damarları daralır (dar). Bu, cilt yüzeyine yakın kan akışını azaltarak ısı kaybını en aza indirir.
2. Ter Üretimi ve Buharlaşması:
- Ter Üretimi: Vücudun iç sıcaklığı yükseldiğinde derideki ter bezleri ter (çoğunlukla su ve tuzlardan oluşan) salgılar.
- Buharlaşma: Ter cilt yüzeyinden buharlaştıkça vücuttan ısıyı uzaklaştırır ve vücudun soğumasına yardımcı olur. Bu işlem özellikle sıcak ve nemli ortamlarda etkilidir.
3. Isı Radyasyonu:
- Cilt sürekli olarak bir ısı enerjisi türü olan kızılötesi radyasyon yayar. Bu süreç vücudun çevreye ısı salmasını sağlar.
4. Saç Kökleri:
- Saç kökleri ısı kaybını kontrol altına almak için kasılır veya gevşer. Soğuk koşullarda kıl kökleri büzülür, kılların ayağa kalkmasına ve sıcak havayı cilt yüzeyine yakın tutarak yalıtım sağlamasına neden olur. Sıcak havalarda saç kökleri gevşeyerek ısının daha kolay dışarı çıkmasını sağlar.
5. Karşı Akımlı Isı Değişimi:
- Cildin kan damarları ters akımlı ısı alışverişini destekleyecek şekilde düzenlenmiştir. Vücudun merkezinden gelen sıcak kan derinin daha derin katmanlarına doğru akarken, ekstremitelerden gelen soğuk kan daha yüzeysel katmanlara doğru akar. Bu düzenleme vücudun çekirdeğindeki ısı kaybını en aza indirmeye yardımcı olur.
Bu mekanizmaları koordine ederek cilt, nispeten sabit bir vücut iç sıcaklığının korunmasına yardımcı olur ve vücuttaki organ ve dokuların en iyi şekilde çalışmasını sağlar.