1. Nöron Enerjisi Gereksinimi: Beyin, ana enerji kaynağı olarak öncelikle glikoza dayanır. Glikoz, hücrelerin enerji para birimi olan Adenosin Trifosfat (ATP) üretmek için hücresel solunum yoluyla metabolize edilir. Beyindeki birincil fonksiyonel hücreler olan nöronlar, elektriksel uyarılabilirliklerini ve normal fonksiyonlarını sürdürmek için sürekli bir glikoz kaynağına ihtiyaç duyarlar.
2. Enerji Yoksulluğu ve İyon Pompası Arızası: Hipoglisemi nedeniyle beyindeki glikoz seviyeleri önemli ölçüde düştüğünde, nöronlardaki enerji üretimi tehlikeye girer. Bu, nöronların dinlenme potansiyelini koruyan sodyum-potasyum pompası gibi iyon pompalarının arızalanmasına yol açar.
3. İyonik Dengesizlik ve Nöronal Uyarılma: İyon pompalarının arızalanması, nöronal membran boyunca iyon konsantrasyonlarında dengesizliğe neden olur. Sodyum iyonları nöronların içinde birikir, potasyum iyonları ise dışarı sızar. Normal iyonik gradyanın bu şekilde bozulması, nöronal uyarılabilirliğin artmasına ve aşırı nöronal ateşleme potansiyeline yol açar.
4. Aşırı Heyecanlanma ve Nöbet Oluşumu: Nöronlar hipoglisemi nedeniyle daha uyarılabilir hale geldikçe, aksiyon potansiyellerini kendiliğinden veya minimal uyaranlara yanıt olarak ateşleme olasılıkları daha yüksektir. Bu aşırı uyarılma, nöronal ateşlemenin senkronizasyonuna yol açarak beyinde aşırı elektrik deşarjına neden olabilir. Bu anormal elektrik deşarjları nöbeti karakterize eden şeydir.
5. Hipoglisemik Nöbetler: Epilepsisi olan veya nöbetlere yatkınlığı olan bireylerde hipoglisemi, nöbet aktivitesini başlatmak için tetikleyici görevi görebilir. Nöbetlerin şiddeti ve süresi, glukoz yoksunluğunun derecesine ve bireysel duyarlılığa bağlı olarak değişebilir.
Ancak tüm epilepsi vakalarının doğrudan hipoglisemiden kaynaklanmadığını belirtmekte fayda var. Epilepsi, genetik faktörler, beyin yaralanmaları, beyin enfeksiyonları, gelişimsel anormallikler ve metabolik bozukluklar dahil olmak üzere birçok potansiyel nedeni olan karmaşık bir nörolojik hastalıktır. Hipogliseminin neden olduğu nöbetler tipik olarak diyabet, insülinoma veya glukoz homeostazisini etkileyen diğer bozukluklar gibi altta yatan rahatsızlıkları olan kişilerde görülür.