1. Yapısal Görüntüleme :MRI öncelikle beyin anatomisinin yüksek çözünürlüklü görüntülerini elde etmek için kullanılır. Doktorların serebral korteks, beyaz madde ve derin beyin yapıları gibi çeşitli beyin yapılarını değerlendirmesine olanak tanıyan ayrıntılı kesitsel görüntüler sağlar. MRI, tümörler, felçler, kanamalar, gelişimsel anormallikler ve beyin dokusunu etkileyen bazı nörodejeneratif hastalıklar gibi yapısal anormallikleri tespit etmede mükemmeldir.
2. İşlevsel Görüntüleme :EEG, kafa derisinden gelen elektrik sinyallerini kaydederek beyin aktivitesini ölçer. Beynin elektriksel aktivitesi, özellikle de nöronal ateşleme modellerinin zamanlaması, konumu ve senkronizasyonu hakkında gerçek zamanlı bilgi sağlar. EEG, özellikle epilepsi, uyku bozuklukları, ensefalopatiler ve nöropsikiyatrik durumlar bağlamında beyin fonksiyonlarını incelemek için çok önemlidir. Bu koşullarla ilişkili anormal elektriksel aktivite modellerinin belirlenmesine yardımcı olur.
3. Geçici Çözünürlük :EEG mükemmel zamansal çözünürlük sunar; bu, zaman içinde beyin aktivitesindeki hızlı değişiklikleri yakalayabileceği anlamına gelir. Farklı bilişsel durumlar, uyku aşamaları ve nörolojik durumlarla ilişkili olan alfa, beta, teta ve gama dalgaları gibi beyin dalgası modellerinin incelenmesine olanak tanır.
4. Uzaysal Çözünürlük :Uzaysal çözünürlük açısından MR, EEG'ye kıyasla üstün anatomik detay sağlar. Fokal anormalliklerin veya lezyonların tanımlanmasını sağlayarak farklı beyin bölgelerinin ve yapılarının hassas bir şekilde görselleştirilmesine olanak tanır. Ancak EEG, beynin genel elektriksel aktivitesi hakkında bilgi sağlar ve bazı anormalliklerin kaynağının lokalizasyonu konusunda daha az kesindir.
5. Erişilebilirlik ve Taşınabilirlik :EEG, MR'a göre nispeten daha erişilebilir ve taşınabilirdir. Hastane koğuşları, klinikler dahil olmak üzere çeşitli ortamlarda ve hatta belirli araştırma veya klinik prosedürler sırasında bile gerçekleştirilebilir. Bunun aksine, MRI özel ekipman ve kontrollü bir ortam gerektirir, bu da bazı durumlarda daha az erişilebilir olmasını sağlar.
Sonuçta MRI ve EEG arasındaki seçim spesifik klinik soruya ve gereken bilgi türüne bağlıdır. Bazı durumlarda, beyin yapısı ve fonksiyonunun kapsamlı bir değerlendirmesini sağlamak için her iki teknik de kombinasyon halinde kullanılabilir.