1. Reseptörler: Cildiniz, mekanoreseptörler adı verilen ve dokunma dahil çeşitli fiziksel uyaran türlerini algılamaktan sorumlu olan özel duyusal reseptörler içerir. Cildinize bir şey dokunduğunda, bu mekanoreseptörler dokunmanın mekanik enerjisini elektrik sinyallerine dönüştürür.
2. Sinir lifleri: Mekanoreseptörler tarafından üretilen elektrik sinyalleri daha sonra sinir lifleri aracılığıyla beyninize iletilir. Bu sinir lifleri, cildinizdeki duyu reseptörlerini merkezi sinir sistemine (beyin ve omurilik) bağlayan periferik sinir sisteminin bir parçasıdır.
3. Omurilik: Dokunma bilgisini taşıyan sinir lifleri ilk önce omuriliğe gider. Omurilik, sinyallerin işlendiği ve daha sonra beynin uygun bölgelerine yönlendirildiği bir aktarma istasyonu görevi görür.
4. Talamus: Omurilikten gelen sinyaller, duyusal işlem merkezi olarak görev yapan küçük bir beyin bölgesi olan talamusa gönderilir. Talamus, duyusal bilgileri beynin en dış tabakası olan serebral korteksin farklı bölümlerine sıralar ve iletir.
5. Somatosensoriyel korteks: Somatosensör korteks, serebral korteksin dokunma, sıcaklık, ağrı ve propriyosepsiyon (vücut pozisyonu hissi) içeren somatosensör bilgilerinin işlenmesinden sorumlu alanıdır. Talamustan gelen sinyaller somatosensoriyel kortekse gönderilir ve burada dokunma algısı oluşturmak için daha fazla işlenir.
6. Entegrasyon ve yorumlama: Somatosensoriyel kortekste, dokunma bilgisi diğer duyusal bilgilerle bütünleştirilir ve dokunmanın yerini, yoğunluğunu ve doğasını belirlemek için işlenir. Beyin daha sonra bu bilgiyi yorumlar ve dokunma hissine ilişkin bilinçli bir farkındalık yaratır.
Beynin, çevrenin kapsamlı bir algısını oluşturmak için dokunma bilgisini görme, duyma ve koku gibi diğer duyularla birlikte işlediğini de unutmamak önemlidir.