1. Bronşlar:Bronşlar, havanın akciğerlere girip çıkmasını sağlayan ana hava yollarıdır. Astım krizi sırasında bronşları çevreleyen kaslar kasılarak solunum yollarının daralmasına neden olur. Buna bronkokonstriksiyon denir.
2. Bronşçuklar:Bronşçuklar, akciğerlerdeki alveollere (minik hava keseleri) giden bronşların daha küçük dallarıdır. Bronşçukların iltihaplanması ve daralması da astım krizi sırasında hava akımının tıkanmasına katkıda bulunur.
3. Mukus Üreten Bezler:Solunum yolları mukus üreten bezlerle kaplıdır. Astımda bu bezler, hava yollarını daha da daraltabilen ve nefes almayı zorlaştırabilen aşırı miktarda kalın, yapışkan mukus üretir.
4. Alveoller:Alveoller, akciğerlerde oksijen ve karbondioksit değişiminin gerçekleştiği küçük hava kesecikleridir. Şiddetli astım ataklarında alveoller hasar görebilir veya sıvıyla dolabilir, bu da solunum sıkıntısına yol açabilir.
5. Diyafram ve Kaburga Arası Kaslar:Diyafram ve kaburga arası kaslar nefes almada görev alan başlıca kaslardır. Astım krizi sırasında, nefes almak için gereken artan çaba bu kasları zorlayabilir, bu da nefes darlığına ve yorgunluğa yol açabilir.
Solunum sisteminin bu bileşenleri, akciğerlerdeki hava akışını ve gaz değişimini düzenlemek için birlikte çalışır. Astım bu yapıları etkilediğinde normal solunum sürecini bozar ve hırıltı, öksürük, göğüste sıkışma ve nefes darlığı gibi astım krizinin karakteristik semptomlarına yol açar.