1. Yeterli su: Su, tohumun depolanan besin rezervlerini parçalayan enzimleri aktive ettiğinden ve embriyonun büyümesine izin verdiğinden çimlenme için gereklidir. Çimlenme işleminin başlayabilmesi için tohumun su içeriğinin en az %10 olması gerekir.
2. Oksijen: Çimlenen tohumun, depolanan gıda rezervlerinin parçalanması ve yeni bitki yapılarının sentezi de dahil olmak üzere metabolik faaliyetleri için oksijen gereklidir.
3. Sıcaklık: Sıcaklık çimlenme için en uygun aralıkta olmalıdır. Bu aralık bitki türüne bağlı olarak değişir, ancak çoğu bitkinin optimum çimlenme sıcaklığı 18 ila 25 santigrat derece (65-77 °F) arasındadır.
4. Işık: Bazı tohumlar çimlenmek için ışığa ihtiyaç duyarken bazıları ışık tarafından engellenir. Işığa bağımlı tohumlar genellikle ışığı engelleyen koyu renkli veya kalın tohum kabuklarına sahiptir. Işığa maruz kaldıklarında bu tohumlar çimlenme sürecini tetikleyen bir hormon üretir.
5. Besinler: Tohum, çimlenen fidenin büyümesini desteklemek için gerekli besinleri içermelidir. Bu besinler arasında karbonhidratlar, proteinler, yağlar, mineraller ve vitaminler bulunur.
6. Büyüme Ortamı: Büyüme ortamı, çimlenen tohuma destek, nem ve besin sağlamalıdır. Yaygın büyüme ortamları arasında saksı toprağı, turba yosunu ve vermikülit bulunur.
7. Tohum Canlılığı: Tohumun yaşayabilir olması gerekir, bu da yeni bir bitkiye dönüşme potansiyeline sahip olduğu anlamına gelir. Eski veya hasar görmüş tohumlar yaşayamayabilir ve çimlenmeyebilir.