1. Isırmak ve Çiğnemek:
- Dişler, yiyecekleri ısırmak, yırtmak ve çiğnemek için daha küçük parçalara ayıracak şekilde tasarlanmıştır.
- Kesici dişler (ön dişler) keskin ve düzdür, ısırma ve kesmeye uygundur.
- Köpek dişleri (sivri dişler) yiyecekleri kavramaya ve yırtmaya yardımcı olur.
- Küçük azı dişleri ve azı dişleri (arka dişler), öğütme ve çiğneme için çıkıntıları ve çıkıntıları olan geniş, düz yüzeylere sahiptir.
2. Mekanik Arıza:
- Çiğneme, nişasta gibi karmaşık karbonhidratları daha küçük moleküllere ayırır.
- Besinlerin dişler tarafından fiziksel olarak parçalanması, sindirim enzimlerinin sindirimin sonraki aşamalarında daha verimli çalışabilmesi için yüzey alanını arttırır.
3. Tükürük Amilaz Aktivasyonu:
- Çiğneme, tükürük amilaz enzimini içeren tükürük üretimini uyarır.
- Tükürük amilazı, nişastaları maltoz ve dekstrin gibi daha basit şekerlere parçalayarak karbonhidratların kimyasal sindirimini başlatır.
- Bu enzim ağzın hafif asidik ortamında en iyi şekilde çalışır.
4. Tükürük ile Karıştırma:
- Çiğneme sırasında üretilen tükürük, yiyecekle karışarak bolus adı verilen yumuşak bir kütle oluşturur.
- Bu karışım yutkunmaya yardımcı olur ve mide ve bağırsaklarda sindirimin daha da ilerlemesini kolaylaştırır.
5. Yağlama:
- Tükürük kayganlaştırıcı görevi görerek yutma sırasında yiyeceklerin yemek borusunda daha kolay hareket etmesine yardımcı olur.
Genel olarak dişler, yiyecekleri mekanik olarak parçalayarak ve karbonhidratların kimyasal parçalanmasını başlatarak sindirimde kritik bir rol oynar. Doğru çiğneme, sindirim kanalında daha sonra etkili sindirim ve besin emilimi için gereklidir. İyi diş hijyeni ve sağlıklı dişlerin korunması bu nedenle genel sindirim sağlığı ve refahı için önemlidir.