Aseton: Aseton süper yapıştırıcıyı çözebilen güçlü bir çözücüdür. Ancak aynı zamanda yanıcıdır ve bazı plastiklere zarar verebilir, bu nedenle dikkatli kullanılmalıdır. Asetonu kullanmak için pamuklu bir çubuğa veya beze az miktarda uygulayın ve süper yapıştırıcıyı eriyene kadar hafifçe ovalayın. İyi havalandırılmış bir alanda çalıştığınızdan emin olun ve cilt ve gözlerle temasından kaçının.
WD-40: WD-40, süper yapıştırıcıyı çözmek için de kullanılabilen, su ile yer değiştiren bir yağlayıcıdır. Asetona göre daha az serttir ve çoğu plastikte kullanımı güvenlidir. WD-40'ı kullanmak için küçük bir miktarı doğrudan süper yapıştırıcının üzerine püskürtün ve birkaç dakika bekletin. Daha sonra süper yapıştırıcıyı eriyene kadar yavaşça ovalayın.
İzopropil alkol: İzopropil alkol, süper yapıştırıcıyı çözmek için de kullanılabilen yumuşak bir çözücüdür. Aseton veya WD-40'tan daha az etkilidir ancak protez malzemesine zarar verme olasılığı da daha düşüktür. İzopropil alkol kullanmak için pamuklu bir çubuğa veya beze az miktarda uygulayın ve süper yapıştırıcıyı eriyene kadar hafifçe ovalayın.
Süper yapıştırıcıyı çözdükten sonra, kalan solventi gidermek için protezleri suyla iyice duruladığınızdan emin olun.
Protezlerden süper yapıştırıcıyı çıkarmak için bazı ek ipuçları:
* Süper yapıştırıcı hala ıslaksa nemli bir bezle silerek çıkarabilirsiniz.
* Süper yapıştırıcı kurumuşsa, onu çözmek için bir solvent kullanmanız gerekebilir.
* Solventi tüm yüzeyde kullanmadan önce protezin küçük bir alanında test ettiğinizden emin olun.
* İyi havalandırılmış bir alanda çalışın ve cilt ve gözlerle temasından kaçının.
* Süper yapıştırıcıyı kendiniz çıkarmakta rahat değilseniz, protezlerinizi bir dişçiye veya diş laboratuvarına götürebilirsiniz.