Dünya Sağlık Örgütü'ne (WHO) göre, dünya çapında her üç kadından biri (ya da yaklaşık 736 milyon kadın) yaşamları boyunca birlikte olduğu partnerinden fiziksel veya cinsel şiddete ya da partneri olmayan birinden (cinsel taciz hariç) cinsel şiddete maruz kalıyor.
Amerika Birleşik Devletleri'nde Ulusal Yakın Partner ve Cinsel Şiddet Araştırması (NISVS), 2015 yılında 4 kadından 1'inden fazlasının (%24,3) ve 10 erkekten 1'inden fazlasının (%10,6) tecavüze, fiziksel şiddete ve/veya ya da mevcut ya da eski bir partnerin yaşamları boyunca gizlice takip edilmesi.
Aile İçi Şiddete Karşı Ulusal Koalisyon (NCADV) tarafından yürütülen bir araştırma, duygusal istismarın IPV'nin en yaygın biçimi olduğunu ortaya çıkardı; kadınların %48,4'ü ve erkeklerin %48,8'i yaşamları boyunca partnerlerinden duygusal istismara maruz kaldıklarını bildirdi.
Duygusal istismar aşağıdakiler de dahil olmak üzere birçok biçimde olabilir:
- Sözlü taciz:Mağdura hakaret etmek, aşağılamak veya küçümsemek.
- Gözdağı:Mağdura veya yakınlarına zarar vermekle tehdit etmek.
- Tecrit:Mağdurun arkadaşlarıyla ve ailesiyle görüşmesinin veya konuşmasının engellenmesi.
- Kontrol:Mağdurun hareket ve faaliyetlerinin izlenmesi.
- Gaslighting:Mağdurun kendi anılarından veya algılarından şüphe etmesini sağlamak.
Duygusal istismarın mağdur üzerinde ciddi ve uzun süreli etkileri olabilir:
- Kendine güvensiz
- Depresyon
- Endişe
- TSSB
- Sağlıklı ilişkiler kurma ve sürdürmede zorluk
- Madde bağımlılığı
- Artan intihar riski
Duygusal istismar yaşıyorsanız, size yardımcı olacak kaynaklar mevcuttur. Lütfen bölgenizdeki aile içi şiddet yardım hattına veya hizmetine başvurun. Ayrıca Aile İçi Şiddete Karşı Ulusal Koalisyon (NCADV) ve Ulusal Aile İçi Şiddet Yardım Hattı'nın web sitelerinde daha fazla bilgi ve kaynak bulabilirsiniz.