Hücresel hasarın birikmesi: Yaşlandıkça hücrelerimiz ve dokularımız oksidatif stres, serbest radikaller ve metabolik yan ürünler dahil olmak üzere çeşitli kaynaklardan kümülatif hasara uğrar. Bu hasar hücresel fonksiyon bozukluklarına, mutasyonlara ve nihayetinde yaşa bağlı hastalıklara yol açabilir.
Daha zayıf bağışıklık sistemi: Bağışıklık sistemi enfeksiyonlara ve hastalıklara karşı savunmada önemli bir rol oynar. Ancak yaşlandıkça bağışıklık sistemi patojenleri tanıma ve yok etme konusunda daha az etkili hale gelir ve yaşlı bireyleri enfeksiyonlara, belirli kanser türlerine ve diğer hastalıklara karşı daha duyarlı hale getirir.
Organ fonksiyonunda azalma: İlerleyen yaşla birlikte kalp, akciğerler, böbrekler ve karaciğer gibi ana organların fonksiyonlarında kademeli bir azalma olur. Organ fonksiyonundaki bu azalma, yaşa bağlı çeşitli hastalıklara karşı duyarlılığın artmasına neden olabilir.
Genetik faktörler: Yaşlanma hem genetik hem de çevresel faktörlerden etkilenir. Yaşamımız boyunca meydana gelen bazı genetik varyasyonlar ve mutasyonlar, kardiyovasküler hastalıklar, nörodejeneratif bozukluklar ve belirli kanser türleri gibi yaşa bağlı bazı hastalıkların riskini artırabilir.
Hücresel yaşlanma: Hücresel yaşlanma, hücrelerin bölünme ve düzgün çalışma yeteneklerini kaybettiği bir süreçtir. Yaşlanan hücreler zamanla dokularda birikir ve normal doku fonksiyonunu bozarak ve iltihaplanmayı teşvik ederek yaşa bağlı hastalıklara katkıda bulunabilir.
Daha az dayanıklılık: Yaşlandıkça vücudumuz strese ve çevresel zorluklara daha az uyum sağlar. Bu azalan dayanıklılık, yaşlı bireyleri çeşitli sağlık sorunlarına karşı daha duyarlı hale getirebilir ve hastalık veya yaralanmalardan sonra iyileşmeyi daha yavaş hale getirebilir.
Bu nedenle ilerleyen yaş, hücresel hasar, bağışıklık fonksiyonunda azalma, organ fonksiyon bozukluğu, genetik faktörler, hücresel yaşlanma ve dayanıklılığın azalmasıyla ilgili faktörlerin birleşimi nedeniyle çeşitli hastalık ve durumların gelişme olasılığını artırır.