Giderlerin teşhis ve prosedürlere göre gruplandırılmasının kontrol planlaması için daha iyi olmasının bazı nedenleri şunlardır:
Doğruluk: Teşhisler ve prosedürler, bakım ortamlarından daha kesin ve spesifik olup, daha doğru maliyet tahsisine olanak tanır. Harcamaları belirli tanılara ve prosedürlere bağlayarak, farklı hasta karşılaşma türlerine ilişkin maliyet etkenlerini belirlemek ve izlemek daha kolay hale gelir.
Maliyet Analizi: Giderlerin teşhis ve prosedürlere göre gruplandırılması, ayrıntılı maliyet analizine olanak tanıyarak sağlık kuruluşlarının yüksek maliyetli vakaları, benzer prosedürler için maliyetlerdeki değişiklikleri ve maliyet azaltma fırsatlarını belirlemesine olanak tanır. Kuruluşlar, teşhis ve prosedür düzeyinde maliyetleri analiz ederek kaynak tahsisi ve hizmet sunumu konusunda daha bilinçli kararlar alabilir.
Kaynak Tahsisi: Teşhisler ve prosedürler, sağlanan hizmetlerle doğrudan ilgili olduğundan kaynak tahsisi için daha iyi bir temel sağlar. Sağlık kuruluşları, belirli teşhis ve prosedürlerle ilgili maliyeti anlayarak, hasta ihtiyaçlarını karşılamak ve maliyetleri yönetmek için kaynakları daha etkili bir şekilde tahsis edebilir.
Performans İzleme: Giderlerin teşhis ve prosedürlere göre gruplandırılması, performansın izlenmesini ve kıyaslamayı kolaylaştırır. Kuruluşlar, farklı birimler, departmanlar veya hastanelerdeki benzer teşhis ve prosedürlerin maliyetlerini karşılaştırarak verimsiz alanları, en iyi uygulamaları ve iyileştirme fırsatlarını belirleyebilir.
Sözleşme Görüşmeleri: Teşhisler ve prosedürler sağlık hizmetleri geri ödeme sistemlerinde yaygın olarak tanınmakta ve kabul edilmektedir; bu da onları ödeme yapanlarla yapılan sözleşme müzakerelerinde faydalı kılmaktadır. Belirli teşhisler ve prosedürlerle ilgili maliyetleri anlayarak kuruluşlar, uygun geri ödeme oranları için daha etkili bir şekilde pazarlık yapabilir.
Genel olarak, giderlerin teşhis ve prosedürlere göre gruplandırılması, sağlık kuruluşlarına maliyet yapılarının daha iyi ve doğru bir şekilde anlaşılmasını sağlayarak daha iyi kontrol planlaması, kaynak tahsisi, performans izleme ve sözleşme müzakerelerine olanak tanır. Ancak bu yaklaşımın etkinliğini en üst düzeye çıkarmak için teşhislerin ve prosedürlerin kodlanması ve belgelenmesinin doğru ve tutarlı olmasını sağlamak önemlidir.