1. Kısa Süreli Havalandırma (Birkaç Saatten Birkaç Güne):
Kısa süreli ventilasyon genellikle ameliyat, travmatik yaralanma veya akut solunum yetmezliği sırasında veya hemen sonrasında solunum desteğine ihtiyaç duyan hastalar için kullanılır. Bu gibi durumlarda hastanın durumu düzelene ve bağımsız nefes alabilene kadar birkaç saat veya birkaç güne kadar ventilasyona ihtiyacı olabilir.
2. Orta Dönem Ventilasyonu (Birkaç Günden Birkaç Haftaya Kadar):
Akut solunum sıkıntısı sendromu (ARDS), pnömoni veya kronik obstrüktif akciğer hastalığının (KOAH) alevlenmesi gibi daha ciddi solunum rahatsızlıkları olan hastalar için orta süreli ventilasyon gerekli olabilir. Bu vakalarda hasta, tedavi alırken ve akciğerlerinin iyileşmesine izin verirken birkaç günden birkaç haftaya kadar ventilatör desteğine ihtiyaç duyabilir.
3. Uzun Süreli Havalandırma (Aylardan Yıllara):
Uzun süreli ventilasyon genellikle daha uzun bir süre boyunca sürekli ventilatör desteği gerektiren kronik veya şiddetli solunum rahatsızlıkları olan hastalar için kullanılır. Bu koşullar nöromüsküler bozuklukları, omurilik yaralanmalarını veya kronik solunum yolu hastalıklarının ileri evrelerini içerebilir. Uzun süreli ventilasyon aylar hatta yıllar sürebilir ve özel bakım ve destek gerektirebilir.
Ventilatör desteğinin süresinin son derece bireysel olduğunu ve hastanın tedaviye yanıtına, altta yatan tıbbi koşullara ve iyileşmedeki genel ilerlemeye bağlı olduğunu unutmamak önemlidir. Ventilatör desteğini başlatma veya durdurma kararı, hastanın durumunun dikkatli bir şekilde izlenmesi ve değerlendirilmesine dayanarak tıbbi ekip tarafından verilir.