İkinci Dünya Savaşı'nda sağlık görevlilerinin eğitimi ülkeye ve askeri branşa göre değişiklik gösterse de genellikle birkaç ay sürüyordu ve ilk yardım, yara bakımı, splintleme, bandajlama ve tıbbi ekipman kullanımı gibi konuları kapsıyordu. Doktor eğitimi aynı zamanda sanitasyon, hijyen ve hastalıkların önlenmesi konularındaki talimatları da içeriyordu.
Bazı sağlık görevlileri ek eğitim aldı ve ameliyathane teknisyenleri, dişçi asistanları veya röntgen teknisyenleri gibi uzmanlaşmış rollerde görev yaptı. Ancak sağlık görevlilerinin çoğunluğu, ön saflardaki askerlere temel tıbbi bakım sağlayan generaller olarak görev yapıyordu.
Tam nitelikli doktorlar olmamasına rağmen, bu sağlık görevlilerinin özverileri ve becerileri İkinci Dünya Savaşı sırasında sayısız hayat kurtardı ve savaş çabalarında çok değerli bir rol oynadılar.