2. Sabır. Doktorların zor durumlarda bile sabırlı ve sakin kalabilmeleri gerekir. Bu, güvenli ve etkili bakımın sağlanmasının yanı sıra hastalar ve aileleriyle olumlu ilişkinin sürdürülmesi açısından da önemlidir.
3. İletişim becerileri. Doktorlar hastalarla, aileleriyle ve diğer sağlık profesyonelleriyle etkili bir şekilde iletişim kurabilmelidir. Bu, aktif olarak dinleyebilmeyi, karmaşık tıbbi bilgileri açık ve anlaşılır bir şekilde açıklayabilmeyi ve başkalarıyla uyum kurabilmeyi içerir.
4. Problem çözme becerileri. Doktorlar sorunları hızlı ve etkili bir şekilde tespit edip çözebilmelidir. Bu, tıbbi durumların teşhis ve tedavisinin yanı sıra doktor olmanın günlük zorluklarını yönetmek için de gereklidir.
5. Karar verme becerileri. Doktorların, genellikle sınırlı bilginin olduğu durumlarda, hızlı ve güvenli bir şekilde karar verebilmeleri gerekir. Bu, güvenli ve etkili bakım sağlamanın yanı sıra tıbbi tedaviyle ilişkili riskleri yönetmek için de gereklidir.
6. Uyarlanabilirlik. Doktorların çevrelerindeki yeni durumlara ve değişikliklere uyum sağlayabilmeleri gerekir. Bu, yeni şeyleri hızlı bir şekilde öğrenebilmeyi, farklı türde insanlarla çalışabilmeyi ve stresle etkili bir şekilde başa çıkabilmeyi içerir.
7. Dayanıklılık. Doktorların uzun saatler çalışabilecek ve işlerinin gereklerini karşılayabilecek fiziksel ve zihinsel dayanıklılığa sahip olmaları gerekir. Buna, uzun süreler boyunca odaklanmış ve uyanık kalabilmek ve doktor olmanın getirdiği duygusal zorluklarla baş edebilmek de dahildir.
8. Yaşam boyu öğrenmeye bağlılık. Tıptaki en son gelişmelere ayak uydurabilmek için doktorların yaşam boyu öğrenmeye kararlı olmaları gerekir. Bu, sürekli eğitim kurslarına katılmayı, tıbbi dergileri okumayı ve araştırmaya katılmayı içerir.
9. Profesyonellik. Doktorlar hastalarla, aileleriyle ve diğer sağlık profesyonelleriyle olan etkileşimlerinde yüksek düzeyde profesyonellik sağlamalıdır. Buna saygılı, etik ve dürüst olmak ve en yüksek tıbbi uygulama standartlarına bağlı kalmak da dahildir.