Dorothea Orem'in teorisini geliştirdiği dönemde hemşirelik alanı henüz nispeten gençti ve büyük ölçüde tıbbi modele dayanıyordu. Bu model, hemşirelerin doktorlara destekleyici bir rol oynadığı hastalıkların tanı ve tedavisine odaklandı. Orem, hemşirelerin hasta bakımına yaptığı benzersiz katkıları anlamak için hemşireliğin kendi bilgi birikimine ve çerçevesine ihtiyacı olduğuna inanıyordu.
Hemşirelik deneyiminin etkisi
Orem'in hem hastane hem de toplum ortamlarında çalışmayı içeren hemşirelik deneyimi, ona hastalara bütünsel bakım sağlamanın ve onların bireysel ihtiyaçlarını anlamanın önemini öğretti. Hastanın bakış açısını kapsayacak ve hemşirenin öz bakımı ve bağımsızlığı desteklemedeki rolünü vurgulayacak bir teoriye ihtiyaç olduğunu gördü.
Eğitim geçmişi
Orem'in hemşirelik alanındaki eğitim geçmişi ve psikoloji ve sosyoloji alanındaki çalışmaları, teorisini geliştirmesi için ona teorik temel sağladı. Florence Nightingale ve Hildegard Peplau gibi teorisyenlerin çalışmalarından yararlandı ve psikoloji ve sosyolojideki kavramları kendi hemşirelik modeline dahil etti.
Hasta sonuçlarını iyileştirme arzusu
Sonuçta Orem'in teorisi, hasta sonuçlarını iyileştirme ve hemşirelik bakımının kalitesini artırma arzusundan yola çıktı. Öz bakıma ve bağımsızlığa odaklanan bir hemşirelik çerçevesinin hastaların daha iyi sağlık ve refah elde etmelerine yardımcı olabileceğine inanıyordu.