Örneğin, Da Vinci'nin not defterleri onun yoğun ve canlı halüsinasyonlar gördüğünü, bazen uyanıkken, bazen de uyku sırasında yaşadığını ortaya koyuyor. Bu halüsinasyonların son derece ayrıntılı olduğunu ve görsel görüntüler, sesler ve kokular gibi çeşitli duyusal bileşenleri içerdiğini tanımladı. Bazı araştırmacılar bu deneyimlerin fokal nöbetlerin veya temporal lob epilepsisinin belirtileri olabileceğine inanıyor.
Ek olarak, da Vinci ara sıra bayılma nöbetleri ve bilinç kaybı dönemleriyle de tanınıyordu. Bu bölümler bazen işine yoğun bir şekilde odaklanıldığı sırada meydana geliyordu. Bunlara yorgunluk, stres veya diğer sağlık koşulları gibi çeşitli faktörler neden olmuş olabilirken, bazı bilim adamları bunların epileptik nöbetlerle ilişkili olabileceğini öne sürüyor.
Da Vinci'ye yönelik epilepsi teşhisini destekleyen kanıtların ikinci dereceden olduğunu ve onun yazılarının ve tarihsel anlatımlarının yorumlarına dayandığını vurgulamak önemlidir. Mevcut olmayan tıbbi geçmişi ayrıntılı bir şekilde incelenmeden kesin tıbbi tanı konulamaz.
Araştırmacılar ve akademisyenler, onun fiziksel ve zihinsel sağlığı hakkında fikir edinmek için da Vinci'nin hayatını, eserlerini ve sağlıkla ilgili bilgileri incelemeye ve analiz etmeye devam ediyor. Bununla birlikte, belirli tıbbi durumlar hakkında varılan her türlü sonuç, mevcut kanıtların sınırlılığı nedeniyle spekülatif olmalıdır.