1. Bir kaynaktan gelen ışık: Süreç, ışığın güneş, lamba veya başka bir nesne gibi bir kaynaktan yayılmasıyla başlar. Bu ışık, foton adı verilen çok küçük parçacıklardan oluşan elektromanyetik dalgalar şeklinde hareket eder.
2. Nesnelerle etkileşim: Işık ilerledikçe yolu üzerindeki nesnelerle etkileşime girer. Nesnenin özelliklerine bağlı olarak ışık emilebilir, yansıtılabilir veya kırılabilir.
3. Yansıma: Işık, ayna veya parlak bir yüzey gibi yansıtıcı bir yüzeyle karşılaştığında yansır ve yön değiştirir. Yansıyan bu ışık, nesnelerin aynadaki yansımasını görmemizi sağlayan şeydir.
4. Kırılma: Işık bir ortamdan diğerine, örneğin havadan suya veya sudan cama geçerken, hızdaki değişiklik nedeniyle yön değiştirir. Bu yön değişikliğine kırılma denir. Nesnelerin suya batırıldığında veya bir camdan bakıldığında bükülüyor veya şekil değiştiriyor gibi görünmesinin nedeni budur.
5. Kornea ve lense göre odaklanma: Gözümüzde kırılma süreci, ışığın retinaya odaklanmasında çok önemli bir rol oynar. Gözümüzün şeffaf dış tabakası olan kornea ve korneanın arkasındaki esnek yapı olan mercek, birlikte çalışarak gelen ışığı büker (kırır) ve retinaya yönlendirir.
6. Öğrencinin rolü: Gözbebeği, gözün renkli kısmı olan irisin ortasındaki siyah dairesel açıklıktır. Parlaklık seviyesine göre genişleyerek (genişleyerek) veya daraltarak (daralarak) göze giren ışık miktarını kontrol eder.
7. Retina ve ışık alımı: Retina gözümüzün arkasında bulunan ışığa duyarlı tabakadır. Çubuklar ve koniler adı verilen milyonlarca özel fotoreseptör hücre içerir. Bu hücreler odaklanmış ışığı, fotoresepsiyon olarak bilinen bir işlem olan elektrik sinyallerine dönüştürür.
8. Görme siniri ve beyin tarafından işlenme: Fotoreseptör hücrelerden gelen elektrik sinyalleri optik sinir yoluyla beyne iletilir. Beyin, bilgiyi yorumlamak, görsel görüntüler oluşturmak ve etrafımızdaki dünyayı bilinçli olarak algılamamızı sağlamak için bu sinyalleri işler.
Yani, özünde, farklı kaynaklardan gelen ışık çevrede dolaşır, nesnelerle etkileşime girer ve sonunda gözlerimizdeki retinaya odaklanır. Kırılma ve fotoalma süreci, ışığın elektrik sinyallerine dönüştürülmesine yardımcı olur ve bunlar daha sonra beyin tarafından bize görme duyusu sağlamak üzere işlenir.