Hukuki körlüğü tanımlamak için kullanılan ortak kriterler şunlardır:
Merkezi Görme Keskinliği (VA) :Merkezi VA, görüş alanınızın merkezindeki nesneleri net bir şekilde görebilme yeteneğidir. Daha iyi gören gözdeki en iyi düzeltilmiş merkezi VA değeri 20/200 veya daha kötüyse kişi yasal olarak kördür. Bu, normal görüşe sahip bir kişinin 200 fit uzaklıktan görebildiği bir nesneyi 20 fit uzaklıktan görebildikleri anlamına gelir.
Görme Alanı (VF) :VF, gözlerinizi hareket ettirmeden doğrudan ileriye baktığınızda sahip olduğunuz görüş aralığının tamamını ifade eder. Daha iyi gören gözde görme alanı 20 derece veya daha az olan bir kişi yasal olarak kör kabul edilir.
VA ve VF'nin birleşimi :Bazı insanlar biraz daha iyi bir VA'ya sahip olabilir ancak son derece sınırlı bir VF'ye sahip olabilir veya bunun tersi de geçerlidir. Bu gibi durumlarda, bir kişinin VA ve VF sınırlamalarının birleşimi günlük aktiviteleri gerçekleştirme yeteneğini önemli ölçüde etkiliyorsa, kişi yasal olarak kör olarak kabul edilebilir.
Yasal körlük tanımlarının farklı ülkeler arasında biraz farklılık gösterebileceğini ve görme engelli bireylere hizmet ve destek sağlamaktan sorumlu devlet kurumları veya kuruluşları tarafından belirlenen belirli kriterlere ve düzenlemelere tabi olabileceğini belirtmekte fayda var. Ek olarak, "yasal olarak kör" terimi esas olarak engellilik yardımları, erişilebilir ulaşım hizmetleri, yardımcı teknoloji ve eğitim desteği gibi yasal haklar, sosyal yardımlar ve düzenlemelere uygunluğu belirlemek için kullanılır.