1. Ek: Virüs parçacığı, konakçı hücrenin yüzeyindeki spesifik reseptörlere bağlanır. Reseptör tipi virüse ve konakçı aralığına bağlıdır.
2. Giriş: Bağlandıktan sonra virüs konakçı hücreye girer. Bu, viral zarfın konakçı hücre zarı ile füzyonu, endositoz veya fagositoz dahil olmak üzere çeşitli mekanizmalar yoluyla gerçekleşebilir.
3. Kaplamanın açılması: Konakçı hücrenin içinde viral kapsid (protein kaplama) çıkarılır ve viral genom sitoplazmaya salınır.
4. Çoğaltma: Viral genom, konakçı hücrenin makineleri ve kaynakları kullanılarak kopyalanır. Bazı virüsler, genetik materyallerini kopyalamak ve tercüme etmek için konakçı hücrenin DNA'sını veya RNA polimerazını kullanırken, diğerleri genom replikasyonu için kendi enzimlerini kodlar.
5. Montaj: Konakçı hücrenin içinde yeni viral parçacıklar toplanır. Viral genomun ve yapısal proteinlerin çoklu kopyaları sentezlenir ve yeni nesil virüs parçacıkları halinde birleştirilir.
6. Sürüm: Yeni bir araya getirilen virüsler, konakçı hücreden salınır ve çoğu zaman onun yok olmasına yol açar. Bu, konakçı hücre zarının yırtılıp viral genleri serbest bıraktığı hücre lizizi yoluyla veya viral parçacıkların konakçı hücre zarından tomurcuklandığı tomurcuklanma yoluyla meydana gelebilir.
7. Yayılma: Salınan viral parçacıklar daha sonra yeni konakçı hücreleri enfekte edebilir ve litik döngüyü tekrarlayarak viral enfeksiyonun yayılmasına yol açabilir.
Virüslerin çoğalmasının tek yolunun litik döngü olmadığını unutmamak önemlidir. Bazı virüsler, viral genomun konakçı hücrenin DNA'sına entegre olduğu, bir profaj haline geldiği ve ancak daha sonra litik döngüye girdiği lizojenik bir döngüden geçebilir.