1. Ek: Virüs, konakçı hücrenin yüzeyindeki spesifik reseptör moleküllerine bağlanır. Reseptör tipi ve bağlanmanın spesifikliği virüse bağlıdır.
2. Giriş: Bağlandıktan sonra virüs konakçı hücreye girer. Bu, hücre zarıyla füzyon, endositoz veya fagositoz gibi çeşitli mekanizmalar yoluyla gerçekleşebilir.
3. Çoğaltma: Konakçı hücrenin içinde viral genom, konakçı hücrenin makinelerini ve kaynaklarını kullanarak çoğalır. Viral genom DNA veya RNA'dan oluşabilir ve replikasyon süreci virüsün türüne bağlı olarak değişir.
4. Montaj: Replikasyondan sonra viral proteinler ve nükleik asitler gibi yeni sentezlenen viral bileşenler, tam viral parçacıklar halinde bir araya gelir. Bu işlem konakçı hücrede gerçekleşir.
5. Sürüm: Bir araya getirildikten sonra viral parçacıklar konakçı hücreden salınır. Bu sürüm iki temel mekanizma yoluyla gerçekleşebilir:
- Hücre Lizizi: Litik döngüde viral partiküllerin salınımına, konakçı hücrenin lizizi (kırılması) eşlik eder. Bu, konakçı hücrenin tahrip olmasına ve çok sayıda viral partikülün hücre dışı ortama salınmasına neden olur.
- Tomurcuklanma: Zarflı virüsler olarak adlandırılan bazı virüsler, konakçı hücreden çıkarken lipit bir zar kazanır. Tomurcuklanma olarak bilinen bu süreç, virüsün hücreyi parçalamadan terk etmesini sağlar.
6. Yeni Hücrelerin Enfeksiyonu: Salınan viral parçacıklar daha sonra yeni konakçı hücreleri enfekte etmeye devam edebilir, litik döngüyü tekrarlayabilir ve daha fazla enfeksiyon ve hücre tahribatına yol açabilir.
Litik döngü, virüsün hızla çoğalmasına ve konakçı hücrelerin yok olmasına neden olur. Bu, konakçı organizmada önemli hasara yol açabilir ve viral enfeksiyon semptomlarına neden olabilir.