1. Ek: Virüs ilk önce konakçı hücrenin yüzeyindeki spesifik reseptör moleküllerine bağlanır. Reseptör tipi ve bağlanma mekanizması virüse ve konakçı hücreye bağlı olarak değişir.
2. Giriş: Bağlandıktan sonra virüs konakçı hücreye girer. Giriş yöntemi virüsler arasında farklılık gösterir. İnfluenza virüsleri gibi bazı virüsler, viral zarfın konakçı hücre zarı ile füzyonu yoluyla hücreye girer. Herpesvirüsler gibi diğerleri, konakçı hücre zarının virüsü içine aldığı bir süreç olan endositoz yoluyla hücreye girer.
3. Kaplamanın açılması: Girişten sonra virüs, genetik materyalini (DNA veya RNA) konakçı hücrenin sitoplazmasına salarak kabuğunu açar. Kaplamanın açılması işlemi viral zarfı veya kapsiti kaldırarak viral genomu açığa çıkarır.
4. Çoğaltma: Viral genom daha sonra kendisini kopyalamak için konakçı hücrenin mekanizmasını ele geçirir. Çoğaltma işlemi virüsün türüne bağlı olarak değişir. DNA virüsleri, DNA'larını kopyalamak için tipik olarak konakçı hücrenin DNA polimerazını kullanırken, RNA virüsleri, RNA'larını kopyalamak için RNA'ya bağımlı RNA polimerazını kullanır.
5. Montaj: Viral genom kopyalandıktan sonra yeni viral parçacıklar bir araya gelir. Birleştirme süreci, yeni kapsidlerin veya zarfların oluşumunu ve kopyalanan viral genomun bu yapılara paketlenmesini içerir.
6. Sürüm: Yeni bir araya getirilen viral parçacıklar daha sonra konakçı hücreden salınır. Salınım mekanizması virüsler arasında farklılık gösterir. Çiçek virüsü gibi bazı virüsler, konakçı hücrenin parçalanmasına (kırılıp açılmasına) neden olarak viral parçacıkları serbest bırakır. HIV-1 gibi diğerleri, viral zarfın konakçı hücre zarından çıktığı, yeni oluşan viral partikülü kapsüllediği ve serbest bıraktığı bir süreç olan tomurcuklanma yoluyla hücreden çıkar.
Bir virüsün hazırlanma süreci, yüzlerce ila binlerce yeni viral partikülün üretilmesiyle sonuçlanabilir; bu parçacıklar daha sonra diğer hücreleri enfekte edebilir ve replikasyon döngüsünü sürdürerek viral enfeksiyonun konakçı organizma içinde yayılmasına yol açabilir.