1. Pulmoner Ventilasyon:
- Nefes alma: Nefes alma sırasında diyafram ve kaburgalar arası kaslar kasılarak göğüs boşluğunun genişlemesine ve akciğerlerin havayla dolmasına neden olur. Oksijen açısından zengin hava burun veya ağız yoluyla akciğerlere girer, trakeadan geçerek bronşlara ve bronşiyollere girer.
- Nefes verme: Nefes verme sırasında diyafram ve kaburgalar arası kaslar gevşer, göğüs boşluğunun geri çekilmesine ve akciğerlerin havasının sönmesine neden olur. Karbondioksit açısından zengin hava akciğerlerden bronşiyoller, bronşlar, trakea yoluyla ve burun veya ağız yoluyla dışarı atılır.
2. Gaz Değişimi:
- Akciğerlerde: Solunan havadaki oksijen, alveollerin (akciğerlerdeki küçük hava keseleri) ince duvarlarından kan dolaşımına yayılırken, karbondioksit kan dolaşımından alveollere yayılır. Oksijen bakımından zengin kan daha sonra kalp tarafından vücudun geri kalanına pompalanır.
- Dokularda: Dokularda, kan dolaşımından gelen oksijen hücrelere yayılırken, karbondioksit hücrelerden kan dolaşımına yayılır. Karbondioksit bakımından zengin kan daha sonra nefesle dışarı atılmak üzere akciğerlere geri gönderilir.
Bu sürekli gaz alışverişi süreci, vücut hücrelerinin işlevlerini yerine getirmek için ihtiyaç duydukları oksijeni almasını ve hücresel solunumun atık ürünü olan karbondioksitin vücuttan atılmasını sağlar.