İlham (Nefes Alma):
1. Diyafram Kasılması: Nefes alma sırasında, akciğerlerin tabanında bulunan büyük bir kas olan diyafram kasılır ve aşağı doğru hareket eder. Bu, akciğerleri barındıran göğüs boşluğunun hacmini artırır.
2. Akciğerlerin Genişlemesi: Diyafram alçaldıkça akciğerleri aşağı ve dışarı doğru çekerek genişlemelerine neden olur. Akciğerlerin genişlemesi, dışarıdaki atmosferik basınca kıyasla akciğerlerin içindeki hava basıncında bir azalmaya neden olur.
3. Akciğerlere Hava Akımı: Akciğerler ile atmosfer arasındaki hava basıncı farkı, bir basınç gradyanı oluşturur. Çevredeki yüksek basınçtaki hava, burun veya ağız yoluyla akciğerlere ve solunum yollarına (bronşlar ve bronşiyoller) doğru akar. Bu hava akışı, akciğerlerin içindeki basınç atmosfer basıncıyla eşitlenene kadar devam eder.
Son kullanma tarihi (Nefes verme):
1. Diyaframın Gevşetilmesi: Nefes verme sırasında diyafram gevşer ve yukarı doğru hareket ederek göğüs boşluğunun hacmini azaltır.
2. Akciğerlerin Elastik Geri Tepmesi: Diyafram yükseldikçe akciğerler, doğal esneklikleri nedeniyle pasif olarak geri çekilir. Bu geri çekilme, göğüs duvarının elastik özellikleriyle birlikte akciğer hacminin azalmasına katkıda bulunur.
3. Akciğerlerden Hava Akışı: Akciğer hacmindeki azalma, akciğerlerin içindeki hava basıncını atmosfer basıncına kıyasla artırır. Bu basınç gradyanı, akciğerlerdeki havanın solunum yollarından, burundan ve ağızdan dışarı akmasına neden olur. Hava akışı, akciğerlerin içindeki basınç atmosfer basıncıyla eşitlenene kadar devam eder.
Bu ilham ve nefes verme döngüsü, akciğerlerdeki hava basıncında sürekli değişikliklere yol açar. İnspirasyon sırasında akciğerlerdeki hava basıncı azalarak havanın içeri girmesine izin verilirken, nefes verme sırasında hava basıncı artarak havanın dışarı atılmasına neden olur.