1. Esneme reseptörleri:Bu reseptörler mesane duvarının gerildiğini veya gerildiğini algılar ve işeme refleksini başlatmak için merkezi sinir sistemine (CNS) sinyaller gönderir. Esas olarak mesanenin detrüsör kasında bulunurlar.
2. Ağrı reseptörleri (nosiseptörler):Nosiseptörler potansiyel olarak zararlı uyaranları algılar ve ağrı duyularının mesaneden iletilmesinden sorumludur. Enflamasyon, enfeksiyon veya idrar yolu tıkanıklığı gibi çeşitli koşullar nedeniyle aktive olabilirler.
3. Muskarinik kolinoreseptörler:Bu reseptörler, parasempatik sinirlerden salınan bir nörotransmitter olan asetilkolin tarafından aktive edilir. İşeme refleksi sırasında mesanenin kasılmasında çok önemli bir rol oynarlar. Muskarinik kolinoreseptörler öncelikle detrusor kasında bulunur.
4. Beta-adrenoseptörler:Beta-adrenoseptörler, sempatik sinirlerden salınan nörotransmiterler olan epinefrin (adrenalin) ve norepinefrin (noradrenalin) tarafından aktive edilir. Genellikle detrüsör kası üzerinde gevşetici bir etkiye sahiptirler ve idrar kontinansının korunmasına yardımcı olurlar.
5. Vanilloid reseptörleri:Geçici reseptör potansiyeli vanilloid 1 (TRPV1) reseptörü gibi vanilloid reseptörleri, ısı, asidik pH ve bazı kimyasal bileşikler dahil olmak üzere çeşitli uyaranlarla aktive edilir. Mesane hissi ve ağrı algısında rol oynayabilirler.
6. Purinerjik reseptörler:Purinerjik reseptörler, özellikle P2X ve P2Y reseptörleri, hücre sinyallemesinde yer alan bir molekül olan ATP tarafından aktive edilir. Mesanenin hem detrüsör hem de ürotelyal (iç astar) katmanlarında bulunurlar ve mesane fonksiyonuna ve duyusal işlemeye katkıda bulunabilirler.
Bu reseptörler, idrar depolama ve işeme de dahil olmak üzere mesane fonksiyonunu düzenlemek için birlikte çalışır. Bu reseptörlerin düzensizliği veya anormal işleyişi, idrar kaçırma veya mesaneyi boşaltmada zorluk gibi çeşitli alt idrar yolu fonksiyon bozukluklarına yol açabilir.