1. Glikoz Algılama: Karaciğerdeki hepatosit adı verilen özel hücreler kan şekeri seviyelerindeki değişiklikleri algılayabilir. Kan şekeri belirli bir eşiğin altına düştüğünde, bir dizi hormonal ve metabolik tepki tetiklenir.
2. Hormonal Sinyaller: Kan şekerindeki azalma, glukagon, epinefrin (adrenalin) ve kortizol dahil olmak üzere çeşitli hormonların salınmasını uyarır. Bu hormonlar karaciğere glukoneojenezi başlatması için sinyal verir.
3. Glikojenin Parçalanması: Karaciğer, glikojenez adı verilen bir süreçle glikozu glikojen formunda depolar. Kan şekeri seviyeleri düştüğünde, karaciğer, glikojenoliz adı verilen bir işlemle glikojeni glikoz-1-fosfata (G1P) parçalar.
4. Glukoneogenez: Glukoneogenezde karaciğer, amino asitler, laktat ve gliserol gibi karbonhidrat dışı kaynaklardan yeni glikoz molekülleri sentezler. Glukoneogenez, bu öncüleri G1P'ye dönüştüren ve daha sonra glikoza dönüştürülebilen çeşitli enzimatik reaksiyonları içerir.
5. Glikoz Salımı: Karaciğerde glukoneogenez veya glikojenoliz yoluyla glikoz üretildiğinde kan dolaşımına salınır. Bu, kan şekeri düzeylerini yükseltmeye ve glikoz homeostazisini yeniden sağlamaya yardımcı olur.
Karaciğerin glikojenoliz ve glukoneogenez yoluyla glikoz salma yeteneği, hipogliseminin (düşük kan şekeri) önlenmesinde önemlidir. Bu işlemler vücut hücrelerine, özellikle de enerji için ağırlıklı olarak glikoza ihtiyaç duyan beyin ve kırmızı kan hücreleri gibi hücrelere sürekli glikoz sağlanmasını sağlar.