* İskemi: Bir organa veya dokuya sınırlı veya yetersiz kan akışı, bunun sonucunda oksijen ve besin maddelerinin yoksunluğuna yol açar.
* Enfeksiyon: Bakteri veya virüs gibi zararlı mikroorganizmaların istilası ve çoğalması doku hasarına neden olabilir ve nekroza neden olabilir.
* Toksinler: Belirli toksinlere veya kimyasallara maruz kalmak hücresel metabolizmayı bozabilir ve hücre ölümüne neden olarak nekroza yol açabilir.
* Travma: Fiziksel yaralanma veya travma dokulara doğrudan zarar verebilir ve iç nekroza neden olabilir.
* Otoimmün bozukluklar: Bazı otoimmün hastalıklarda, bağışıklık sistemi yanlışlıkla sağlıklı dokulara saldırarak inflamasyona, doku hasarına ve nekroza yol açar.
İç nekroz, etkilenen organ veya dokuya bağlı olarak çeşitli semptomlarla ortaya çıkabilir. Ağrıya, hassasiyete, şişmeye, renk değişikliğine ve fonksiyon kaybına neden olabilir. Ağır vakalarda iç nekroz organ yetmezliğine, sepsise ve hatta ölüme kadar ilerleyebilir.
İç nekroz tedavisi tipik olarak altta yatan nedenin ele alınmasını içerir. Örneğin iskemi durumunda kan akışını yeniden sağlamak için cerrahi müdahaleler gerekli olabilir. Enfeksiyonlarda enfeksiyon etkenleriyle mücadele için uygun antibiyotikler veya antiviral ajanlar kullanılır. Bazı durumlarda, daha fazla hasarı önlemek ve iyileşmeyi hızlandırmak için nekrotik dokunun cerrahi olarak çıkarılması gerekebilir.
İç nekroz, komplikasyonları önlemek ve sonuçları optimize etmek için hızlı tanı ve tedavi gerektiren ciddi bir tıbbi durumdur.