Mısırlılar neden kalbi vücutta bıraktılar?
Eski Mısırlılar kalbin zekanın, duyguların ve kişiliğin merkezi olduğuna ve ölümden sonra da çalışmaya devam edeceğine inanıyorlardı. Kişinin kalbinin, hakikat ve adalet tanrıçası Ma'at'ın tüyüyle tartılarak öbür dünyaya girmeye layık olup olmadığının belirleneceğine inanıyorlardı. Eğer kalp tüyden hafif olursa ahirete girilir, daha ağır olursa sonsuz azaba mahkûm edilir.
Bu nedenle Mısırlılar mumyalama sırasında kalbin korunmasına büyük özen göstermişlerdir. Kalp vücutta bırakıldı, akciğerler ve diğer organlar çıkarılarak kavanozlara yerleştirildi. Daha sonra kalp, korunmasına yardımcı olan bir tuz olan natronla kaplandı ve keten bandajlarla sarıldı. Hatta bazı durumlarda kalp vücuttan çıkarılıp ayrı bir kavanoza konuldu.