Mikroorganizmalardaki hareketlilik, onların çevresel ipuçlarına yanıt vermelerine ve farklı yaşam ortamlarına uyum sağlamalarına olanak tanıdığından hayatta kalmaları için hayati öneme sahiptir. Örneğin bakteriler besinlere doğru hareket etmek veya zararlı maddelerden uzaklaşmak için flagella veya pili kullanır. Amipler, çevrelerinde özgürce gezinmek ve hareket etmek için psödopodiyi kullanırlar.
Çok hücreli organizmalar içindeki hücreler bağlamında, hücre bölünmesi, bağışıklık tepkisi, yara iyileşmesi ve embriyonik gelişim gibi süreçler için hareketlilik gereklidir. Örneğin, beyaz kan hücreleri, vücudun bağışıklık tepkisindeki patojenlere doğru hareket etmek ve bunları yutmak için hareketliliği kullanır.
Çok hücreli organizmalar bir bütün olarak hareketlilik de sergileyebilir. Böcekler, kuşlar ve memeliler gibi hayvanlar, çevrelerinde hareket etmelerini ve yön bulmalarını sağlayan kas sistemlerine ve bacaklar, kanatlar ve yüzgeçler gibi özel yapılara sahiptir.
Bu nedenle hareketlilik, organizmaların, hücrelerin ve mikroorganizmaların hareket etmesini ve çevrelerine tepki vermesini sağlayan çeşitli mekanizmaları ve adaptasyonları kapsar.