1. Eklem hasarı :Şiddetli bir kırık veya çıkık, eklem yüzeylerinde ve kıkırdakta hasara neden olabilir ve bu da yaşamın ilerleyen dönemlerinde osteoartrit gelişme riskini artırabilir.
2. Hareketsizleştirme :Bir kırıktan sonra eklemin uzun süre hareketsiz kalması sertliğe, kas gücü kaybına ve eklemin biyomekaniğinde değişikliklere yol açabilir. Bu değişen hareket düzeni, eklem üzerinde ilave bir baskı oluşturabilir ve potansiyel olarak osteoartrite katkıda bulunabilir.
3. Cerrahi müdahale :Kırık bir kemiği onarmak veya komplikasyonlarını tedavi etmek için yapılan ameliyatlar bazen eklemde veya onu destekleyen yapılarda hasara neden olabilir. Bu hasar osteoartrit riskini artırabilir.
4. Artan stres :Kırık bir kemik, ağırlık taşıma düzenlerinde veya yürüyüş değişikliklerinde değişikliğe yol açabilir ve bu da yakındaki eklemlere daha fazla baskı uygulayabilir. Zamanla bu artan stres, osteoartrit gelişimine katkıda bulunabilir.
Kemiği kıran herkesin osteoartrit geliştirmeyeceğini unutmamak önemlidir. Bir kırıktan sonra osteoartrit gelişme riski, yaralanmanın ciddiyeti, kırığın yeri, bireyin yaşı, aktivite düzeyi ve genetik yatkınlık gibi çeşitli faktörlere bağlıdır.