Translokasyonlar iki ana türe ayrılabilir:dengeli ve dengesiz. Dengeli translokasyonlar genetik materyalde herhangi bir kayıp veya kazançla sonuçlanmaz. İki kromozom kırıldığında ve ardından DNA parçalarını değiştirdiğinde ortaya çıkabilirler. Dengesiz translokasyonlar ise genetik materyalin kaybı veya kazanımıyla sonuçlanır. Bir kromozomun bir parçası, karşılık gelen bir DNA değişimi olmadan başka bir kromozoma yer değiştirdiğinde ortaya çıkabilirler.
Dengeli translokasyonlar genellikle zararsızdır ve herhangi bir sağlık sorununa neden olmaz. Ancak dengesiz translokasyonlar kanser, doğum kusurları ve zihinsel engeller gibi çeşitli tıbbi durumlara yol açabilir.
Translokasyona bağlı tıbbi bir durum geliştirme riski, meydana gelen spesifik translokasyona bağlıdır. Bazı translokasyonlar yüksek tıbbi sorun riskiyle ilişkilidir, bazıları ise düşük riskle ilişkilidir.
Translokasyonlar çeşitli sitogenetik teknikler kullanılarak teşhis edilebilir. Bu teknikler, translokasyona dahil olan spesifik kromozomları tanımlayabilir ve translokasyonun dengeli mi yoksa dengesiz mi olduğunu belirleyebilir.
Translokasyonların tedavisi yoktur ancak neden olabileceği bazı tıbbi durumlar tedavi edilebilir. Örneğin KML, t(9;22) translokasyonunun bir sonucu olarak oluşan BCR-ABL1 füzyon genini hedefleyen bir ilaç olan imatinib mesilat (Gleevec) ile tedavi edilebilir.