Genetik: Bazı bireylerin, ebeveynlerinden veya atalarından miras kalan, yetersiz ısırmaya karşı genetik bir yatkınlığı olabilir.
Çene Hizalaması: Maloklüzyon olarak da bilinen çene yanlış hizalaması, alt kapanışa neden olabilir. Bu durum, alt çenenin (mandibula) üst çeneye (maksilla) göre öne konumlandırılması durumunda ortaya çıkabilir.
Erken Çocuklukta Aşırı Isırmalar: Başlangıçta çoğu çocukta küçük bir aşırı kapanış vardır. Dişleri ve çeneleri büyüdükçe aşırı kapanış yavaş yavaş normal kapanışa dönüşür. Bazı durumlarda, aşırı ısırma devam eder veya daha da belirgin hale gelir, bu da sonunda yetersiz ısırmaya dönüşebilir.
Uzun Süreli Parmak Emme: 3 veya 4 yaşından sonra ısrarcı parmak emme, dişlere ve çenelere baskı uygulayarak alt çenenin öne çıkmasına ve alt kapanışın gelişmesine neden olabilir.
Dil İtme: Konuşurken veya yutkunurken dili ileri doğru itme alışkanlığı, dişlere sürekli baskı uygulayarak üst çenenin daralmasına ve alt çenenin öne doğru itilmesine neden olarak alt çenenin kapanmasına neden olabilir.
Travma: Bazı durumlarda yüz yaralanmaları veya travmalar çenelerin büyümesini ve gelişimini etkileyerek alt kapanışa neden olabilir.
Alt kapanış belirtileri veya dişle ilgili başka sorunlar fark ederseniz bir diş hekimine veya ortodontiste danışmanız önemlidir. Altta yatan faktörleri değerlendirebilir ve durumu düzeltmek için uygun tedavileri önerebilirler. Erken müdahale çene gelişimini yönlendirmeye ve daha fazla komplikasyonu önlemeye yardımcı olabilir.