Kış uykusundayken miyokard, enerji tüketiminin azalması, protein sentezinin azalması ve metabolik süreçlerin yavaşlaması ile karakterize, geri dönüşümlü bir metabolik depresyon durumuna girer. Bu adaptasyon, hücre canlılığının korunmasına ve iskemi döneminde geri dönüşü olmayan hasarın önlenmesine yardımcı olur.
Kan akışı yeniden sağlandığında, kış uykusundaki miyokardın işlevini geri kazanma potansiyeli vardır. Ancak bu iyileşme zaman alabilir ve tamamlanmayabilir. Kış uykusundaki miyokardın iyileşme yeteneği, iskemik krizin süresi ve ciddiyeti, eşlik eden diğer durumların varlığı ve bireyin genel sağlık durumu gibi çeşitli faktörlerden etkilenir.
Kış uykusuna yatan miyokardın varlığı, pozitron emisyon tomografisi (PET), tek foton emisyonlu bilgisayarlı tomografi (SPECT) veya manyetik rezonans görüntüleme (MRI) gibi çeşitli görüntüleme teknikleri aracılığıyla belirlenebilir. Bu teknikler miyokard perfüzyonunu ve canlılığını değerlendirerek, hibernasyondaki miyokardın geri dönüşümsüz hasar görmüş dokudan ayırt edilmesine yardımcı olur.
Kış uykusundaki miyokardın tedavisi tipik olarak etkilenen bölgelere kan akışının iyileştirilmesini içerir. Bu, yaşam tarzı değişikliklerini, kan damarlarını genişleten ilaçları veya kış uykusundaki miyokardiyuma yeterli kan akışını yeniden sağlamak için perkütan koroner müdahale (PCI) veya koroner arter bypass grefti (CABG) gibi müdahaleleri içerebilir.