Kalıcı İletim: TB, enfekte bir kişinin öksürmesi, hapşırması veya konuşması sırasında havadaki damlacıklar yoluyla yayılır. Enfekte kişilerin yakın temasta bulunduğu kişilerin hastalığa yakalanma riski daha yüksektir. Tüberküloz bulaşmasının kalabalık, yetersiz havalandırılan alanlarda veya sağlık hizmetlerine sınırlı erişimi olan alanlarda meydana gelme olasılığı daha yüksektir.
İlaç Direnci: İlaca dirençli TB türlerinin ortaya çıkması önemli bir sorun teşkil etmektedir. Tüberküloz bakterileri yaygın olarak kullanılan antibiyotiklere karşı direnç geliştirdiğinde hastalığın tedavisi daha zor ve maliyetli hale gelir. Çoklu ilaca dirençli tüberküloz (MDR-TB) ve yaygın olarak ilaca dirençli tüberküloz (XDR-TB), daha uzun süreli ve yoğun tedavi rejimleri gerektirir.
Zayıflamış Bağışıklık Sistemleri: TB özellikle bağışıklık sistemi zayıf olan bireyleri etkiler. HIV, yetersiz beslenme, diyabet veya diğer kronik rahatsızlıklarla yaşayan kişiler tüberküloz gelişimine karşı daha savunmasızdır. Bağışıklığın baskılanması, TB'nin etkili bir şekilde tespit edilmesini, teşhis edilmesini ve tedavi edilmesini zorlaştırabilir.
Damgalanma ve Sınırlı Farkındalık: Tüberküloz bazı topluluklarda bir damgalama taşımakta ve etkilenen bireylere karşı ayrımcılığa yol açmaktadır. Damgalanma, insanları zamanında teşhis ve tedavi aramaktan caydırabilir ve hastalığın devam eden bulaşmasına katkıda bulunabilir. Ek olarak, tüberküloz konusunda halkın bilinçlendirilmesi, önleyici tedbirlerin ve erken teşhisin teşvik edilmesi açısından hayati önem taşımaya devam etmektedir.
Zorluklara rağmen, tüberkülozu kontrol altına almak için küresel olarak önemli çabalar sarf ediliyor. Dünya Sağlık Örgütü (WHO), tüberkülozun görülme sıklığını ve ölüm oranlarını azaltmak için hedefler belirlemiştir. Teşhis, aşı araştırmaları ve gelişmiş gözetim mekanizmalarındaki gelişmeler, bu inatçı hastalıkla mücadeleye katkıda bulunuyor. Devam eden kararlılık ve işbirliği ile tüberkülozun ortadan kaldırılmasına yönelik ilerleme kaydedilmektedir.