1. Tanıma:Beyaz kan hücreleri, özellikle nötrofiller ve makrofajlar, hücre zarlarındaki reseptörler aracılığıyla patojenlerin yüzeyini tanıyabilir ve onlara bağlanabilir. Bu reseptörler, bakteriyel hücre duvarı bileşenleri veya mantar hücre duvarı polisakkaritleri gibi patojenlerle ilişkili spesifik molekülleri veya modelleri tespit edebilir.
2. Yutma:Patojen tanındığında, beyaz kan hücresi hücre zarını patojenin etrafında genişleterek fagositik bir kap oluşturur. Daha sonra fagositik kabın kenarları birleşerek patojeni fagozom adı verilen zarla çevrili bir bölme içinde çevreler.
3. Fagozom-Lizozom Füzyonu:Yutulan patojeni içeren fagozom, sindirim enzimleri ve antimikrobiyal maddeler içeren, zarla çevrili bir organel olan lizozomla birleşir. Fagozom ve lizozomun füzyonu, bir fagolizozom oluşumuyla sonuçlanır.
4. Sindirim ve Öldürme:Fagolizozomun içinde patojen, çeşitli sindirim enzimlerine, antimikrobiyal peptitlere ve reaktif oksijen türlerine (ROS) maruz kalır. Bu maddeler patojeni parçalamak ve yok etmek için birlikte çalışır. Proteazlar, lipazlar ve nükleazlar gibi enzimler patojenin proteinlerini, lipitlerini ve nükleik asitlerini parçalar. Süperoksit ve hidrojen peroksit gibi ROS, patojenin hücre zarına ve DNA'sına zarar verebilir.
5. Eliminasyon:Patojen sindirilip öldürüldüğünde, kalan atık malzeme ya beyaz kan hücresinden dışarı atılır ya da hücre içinde daha da parçalanır. Beyaz kan hücresi daha sonra vücutta devriye gezmeye devam edebilir ve fagositoz ve yok etmek için diğer patojenleri arayabilir.
Fagositoz, beyaz kan hücrelerinin vücudu istila eden bakterileri, mantarları ve diğer patojenleri etkili bir şekilde ortadan kaldırmasına olanak tanıdığından, bağışıklık savunmasının kritik bir mekanizmasıdır. Bu, edinilmiş bağışıklık tepkisinin istilacı patojenlere karşı spesifik bir bağışıklık saldırısı başlatmasından önce enfeksiyonlara karşı anında koruma sağlayan doğuştan gelen bağışıklık tepkisinin bir parçasıdır.