1. Kondrosit Çoğalması :Epifiz yüzü, hızla bölünen ve çoğalan kondrosit sütunlarını (kıkırdak hücreleri) içerir. Bu kondrositler kemiğin uzunluğunun büyümesinden sorumludur.
2. Farklılaşma ve Olgunlaşma :Kondrositler dinlenme bölgesinden uzaklaştıkça yapı ve işlevlerinde bir dizi değişikliğe uğrarlar. Pre-hipertrofik ve hipertrofik kondrositler dahil olmak üzere farklı kondrosit türlerine farklılaşırlar.
3. Matris Üretimi :Kondrositler, kollajen, proteoglikanlar ve hyaluronik asit gibi hücre dışı matris bileşenlerini salgılar ve biriktirir. Bu maddeler, büyüyen kemiğe güç ve esneklik sağlayan kıkırdak matrisini oluşturur.
4. Enkondral Kemikleşme :Kıkırdak dokusunun yerini kemik dokusunun alması işlemidir. Hipertrofik kondrositler büyür ve çevredeki kıkırdak matrisi kalsifiye olur. Kan damarları ve osteoblastlar (kemik oluşturan hücreler) kalsifiye kıkırdağı istila ederek kıkırdak matrisini parçalar. Osteoblastlar daha sonra kıkırdak yerine yeni kemik dokusu bırakır.
5. İkincil Kemikleşme Merkezleri :Diyafizdeki birincil kemikleşme merkezine (uzun kemiğin merkezi gövdesi) ek olarak, epifizlerde (uzun kemiğin uçları) ikincil kemikleşme merkezleri de gelişir. Bu ikincil merkezler benzer bir endokondral ossifikasyon sürecinden geçerek kemiğin genişliğinde büyümesine katkıda bulunur.
6. Büyüme Plakasının Kapatılması :Bireyler genellikle geç ergenlik veya erken yetişkinlik döneminde iskelet olgunluğuna ulaştıkça, epifiz yüzü veya büyüme plakası yavaş yavaş kapanır. Kondrosit çoğalması azalır ve büyüyen kıkırdağın yerini tamamen kemik dokusu alır. Bu kapanma, uzun kemiklerin uzunlamasına büyümesinin sonunu işaret eder ve bireyin boyu sabitlenir.