Genel olarak TS semptomlarının şiddeti ergenlik döneminde zirveye çıkma ve daha sonra zamanla yavaş yavaş iyileşme eğilimindedir. TS'li bireylerin yaklaşık %50-75'i yetişkinliğe ulaştıklarında semptomlarda önemli bir azalma yaşamaktadır. Bununla birlikte, bazı kişiler yetişkinlik döneminde de önemli semptomlar göstermeye devam edebilir ve küçük bir yüzde, zamanla semptomların kötüleşmesiyle karşılaşabilir.
TS'nin uzun vadeli seyri, genetik etkiler, çevresel faktörler ve bireyin genel sağlık ve refahı gibi çeşitli faktörlerden etkilenebilir. Erken müdahale ve uygun tedavi, semptomların iyileşmesine ve bunların kişinin yaşamı üzerindeki etkisinin azaltılmasına yardımcı olabilir.