Azaltılmış Akciğer Yüzey Alanı: Alveollerin tahribatı, gaz değişimi için mevcut olan toplam akciğer yüzey alanını azaltır. Yüzey alanındaki bu azalma, akciğerlerin oksijen almasını ve karbondioksiti etkili bir şekilde salmasını zorlaştırır. Sonuç olarak amfizemli hastalar özellikle fiziksel aktivite sırasında nefes darlığı yaşarlar.
Hava Yakalama :Amfizem akciğerlerin elastik geri tepme özelliklerine zarar verir. Bu, akciğerlerin nefes verme sırasında geri tepme ve havayı dışarı atma yeteneğini bozar. Sonuç olarak, hava, hasarlı alveollerde sıkışıp kalır ve hava hapsi adı verilen bir duruma yol açar. Hava hapsi ayrıca nefes darlığına ve nefes alma zorluğuna katkıda bulunur.
Hipoksi: Hasar görmüş alveollerdeki oksijen ve karbondioksit değişiminin azalması nedeniyle, amfizemli bireyler sıklıkla kan dolaşımında hipoksi olarak bilinen oksijen eksikliği yaşarlar. Hipoksi, yorgunluk, kafa karışıklığı, zihinsel işlevlerde bozulma ve sonunda solunum yetmezliği gibi bir dizi komplikasyona yol açabilir.
Artan Solunum İşi: Amfizem ilerledikçe alveollerin tahrip olması ve havanın hapsolması akciğerlerdeki hava akışına karşı direnci artırır. Bu, nefes almayı zorlaştırır, nefes almak ve nefes vermek için daha fazla çaba gerektirir. Artan solunum işi nefes darlığına, yorgunluğa ve fiziksel aktivite yapma yeteneğinin azalmasına neden olabilir.
Sağ Kalp Yetmezliği: Amfizem, akciğerlerdeki kan damarlarındaki yüksek basınçla karakterize bir durum olan pulmoner hipertansiyonun gelişmesine yol açabilir. Pulmoner hipertansiyon kalbin sağ tarafını zorlayarak sağ kalp yetmezliğine yol açabilir. Sağ kalp yetmezliği vücutta sıvı birikmesine (ödem), bacaklarda ve ayak bileklerinde şişmeye ve egzersiz kapasitesinin azalmasına neden olabilir.